Hiç kitap okumamış insanların hikayesi
Klasiklere hiç bakmamış insanların kitaplığı var
Görselliğe o kadar müptela ki yalan dünyaları
Doğruyu yanlış bilen, okunmuş beyinler var.
Rahatlığı rahatsız eder, nitekim sözleri
Güneş dünyadan uZaklaşırken ,insanların gün batımı hüznüne
Senin benden öteye gitmen denk değilmi bu dev yalnızlık içinde
Sen yanımda olmayınca o çölde günlerce susuz giden gezginden farkım ne?
Gece gibi örttüm umutsuzlukları
Bir kandil gibi belli belirsiz yanıyorum
Görüyor musun içimi gözlerimden saklıyorum
Sırtıma aldım tüm sustuklarımı
Gidiyorum…
Ben kimsesiz bi çocuktum,
Annem beni cami avlusunda bulduğu gün,
Bana özlüğü öğretti,,
O gün bu gün o hep benim annemdi,,
Ala bi göz çözmüşü küçücük ayaklarımı
Yağmur dokunuyor ufaktan geceye
Bak, az sonra sağnak olur sezemezsin.
Ölüm gibi aniden gelir,bir sel baskını
Kim vurduya gider, hayret edersin...
Süpürüp gitti tüm tozları önüne katıp
Gecenin sessizliğinde, yalnız sana açtım ellerimi
Sana susup gösterdim ,yalnız sana çaresizliğimi
Yanaklarımdan damla damla yaşlar,oldu çizgi çizgi
Rabbim ! ben kavgamı bitiremedim,sen sakla içimi
Güzel bir şiirin ,mısralarında gördüm hayallerimi,
Hadi kur bir ateş çöl sıcağında
Cayır cayır yak
İyi niyetlerimi küçük parçalar halinde at
Cayır cayır yak
Hadi topla dost düşmanı seyir halinde görsün
Cayır cayır yak
Aklına gelirse gülüşüm âlâ
En son üzdüğünü görmüştün
Son bıraktığı gibi anımsar ya insan nasılsa..
Öyle Hatırlama
Aksine çok huzurluyum,iyi ki yoksun,
Başka biri artık
Herkes başka gibi
Sahtelik rekor maratonunda
Gerçeklikte az kaldık
Lale sümbül boynu bükük
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!