Ey benim Başı dik,alnı ak olanım,
Helalim hayalim,harama sarmaladıgım
Güneşi avuçlarında tutabilirsen kabul,
Kalbim etrafını ateş cemberine sardı,
Beni senden almaya gücüm kalmadı.
Söyle
Güneşi doğmamış sabahlara
Merhaba deme
Batan günü kucakla
Herşey dahil hayata ,,
Bir kez olsun
Unuttun mu sahiden ?
Unuttun tabi.
Hani Şair’in mısralarında,
Derinden derine ırmaklar ağlardı
Gençliğin en şatafatlı sıralarında
Odun kokulu kitaplarda okurduk ya
Unuttum mu seni dersin rüya gibi !
Köşe başında dikilip, sohbet ederken gördüm
Bembeyaz olmuş saçının her teli ,ay tenli
Bağlamışsın saçını,herşey yolunda der gibi ….
Senden sonra bir değil ,bin kum fırtınası esti
Unuttum seni
Yorulmuştum kalbimin sesinden
Kaybettin beni
Vazgeçtim sana gelen yollardan
Tereyağından kıl çeker gibi
Bütün sokaklara resmini asacağım
Seni herkes arasın ,Şehre ilanı saracağım
Seni herkes bulsun ve vazgeçsin diye
Her yere her mekana adını yazacağım
Hatıran bir benle dolaşmasın diye
Ustam vazgeç
Bana anlatma zamanı
Neyi anlatıyorsun ki
Yorulmadınmı bıkmadın mı
Hikayelerin başındayken sonu belli
Nedir ellerinde takvimderi ufalarsın?
Bu gece uyandır beni
Saat tam 4 de
Gün aydınlanmadan
Ve yıldızlar saklanmadan
gökyüzünde
Bu gece gidelim
Sana kızmıyorum ki
Kırılmıyorum da
Bitmesi gerekiyordu bitti
Senden ötürü birşey yok ki
Acılarımla besleniyorum demek ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!