İnsan Şiiri - Emin Keven

İNSAN

İnsan üç beş damla su,
Ve bir avuç toprak,
Güldü, ağladı hiç durmadı insan.
Tek derdi yaşamaktı, yaşadı insan.
Düşlere sığındı kimi zaman
Ve yıkıldı hayallerle bir gün,
Hiç kimse görmemişti geceden başka,
Yüreğinde bir sızı vardı,
Gözünde yaş, ayrılık vardı düşlerinde.
Ve bir gün teslim oldu ecele,
Öldü gitti, lakin düşmedi dillerden
Sonra hepten unutuldu.
Toprak olup savruldu, rüzgarla oradan oraya….
10.09.2002
Emin KEVEN