İmren Çelik Şiirleri - Şair İmren Çelik

herkes yeni doğan güne uyanırken,
ben sadece sana uyandım sevgilim..
sabahımsın benim!
yatağımdan kalktım,
yüzümü yıkadım sen kokan bir şiirle.
-'günaydın'diyen annemin yüzüne tebessümle bakan gözlerim,

Sevdiğinizin gözlerinde anne sıcaklığı arıyorsanız;
o'na baba şevkatiyle yaklaşın.
Eğer ki sevdiğinizden baba şevkati bekliyorsanız;
o'nu en az annesi kadar sevin.

Sadece parmaklarımdan kaleme süzülen gözyaşlarımdı oysa
şiir diye insanlara yutturmaya çalıştığım zehir!

Yalnızlıktan dem vuruyor yaktığım son sigara dudağımda,
oysa deniz kokusuna ne güzel de katık oluyor mübareğin dumanı,
nefesimden nefes çalıyordu,
adın gibi...

Dört duvar,gölgem ve hıçkırıklarım......

Seni unutabilmeyi unuttum sevgilim!
Adımlarım daha hızlı,sağlam ve daha büyük artık..
Gidişinle büyüttüğüm acılarımı her gün tazelemekten yoruldum,
Hasretinin bitime uğraması gerektiğini düşünen beyin hücrelerime inat,
yüreğimden gelen sesler şöyle diyordu:

o'rjinaldi heybeme doluşan faili meçhul sukütlar,
tedavülden kalkan zamanlara maphus pimi çekilmiş günahlar,
bodrum katı köhne çıldırmışlıklardı hortlak suretli nutuklar,
ucuz meylere dolan amele nefeslerdi tasmasız dize gelmeyen dirilişler..

grileşti;

kutsanmış bir ekmek parçası gibi öptüğün oludu alnımdan,
nerden bilirdim ki;
helallik dilendiğini,musalla taşına yatırılmış bir cesetten.........

gözbebeklerime bıraktığın milyonlarca acıların yaldığı jilet yaraları var şimdi bileklerimde;
benliğimi ünlemlere hapseden yalnızlığım ceplerimi kasvetli intiharlar doldurdu harçlık niyetine.

yine soğuk gecenin tam ortasına bir füze gibi düştü yalnızlığım..
gözbebeklerimin durmaksızın imzaladığı kimsesiz intihar mektupları düşmekte düşlerimin koynuna..
nöbetleşe çığlıklar atan şizofren hallerim;
melankoli safhasına gelen beyin hücrelerimle amansız tutuştuğu bilek güreşi içinde..
bir karabasan gibi üzerime çöreklenen yokluğundan uyanmak isteyen gözlerimden süzülen yaşlar atlasın en tuzlu en derin okyanusuydu sevgilim..
sızlanan dudaklarımdan dile gelen cümleler yankılanıyor,

Bütün ihanetleri büyüledin sözcüklerinin karanlık gecelerinde.
Yüreğimin sığınaklarını sessizliğimin çığlıkları bastı.
Yokluğunda yüreğimi kestiler,boynumu vurdularda aman vermedim sevdamdan! !
Koynaklarımda açan bütün çiçekler isimsiz,öksüz gidişinin ardında kalan..
Türküler,şiirler beledim de geldim sevgilim!
Kehanet kokulu zamanlarımın yitik duruşlarında gözyaşları döktüm yüreğimin sedirlerine.