İlknur Köknar Şiirleri - Şair İlknur Köknar

sokak kaçkını birliği arıyor selamla taçlanan başı
İlknur Köknar

bin parçaya bölünmüş kadehin dili yok
anlatamaz kalkıp sana derdini
canı yok desende boş,
kül gibi yaktı her şeyini...

11/10/2006-13:45

Devamını Oku
İlknur Köknar

Seni özlemek suç oldu bana
Kafamda bir kurşun üşüyor
Vuruldum, sevda silahıyla
Sen gelmeden bu yara kapanmıyor…

Ben sana yar dedikçe

Devamını Oku
İlknur Köknar

çatlamış duvarlar, aralarında hamam böcekleri geziyor
bakım onarım yok, kendi halinde tükeniyor odan
bilgisizliğin ayıbın değil, bilgiye sırt dönüşün kötü
bilsen ağrı çoğalır tabi ki
bilmesen dövünürsün vakit geçti..

Devamını Oku
İlknur Köknar

Susuyorum geceye,
üstümden yıldızlar geçiyor…

Sargılar çözülüyor içerde,
gözyaşım bizar oluyor…

Devamını Oku
İlknur Köknar

Ruh güzelliğine giden yolu bilmezsen,
tene de geçsen bir kadını fethedemezsin! ..
Ha toz olmuşsun
ha yok ne farkeder!
Gönül sultanlığına oturmadıysan eğer! ..

Devamını Oku
İlknur Köknar

insan, yalnızlığında ağlar
her gözyaşı bir anıya damlar
bazen yaşanmayan çocukluğu
bazende gençlik rüzgarına
en çokta aldanışlarına...

Devamını Oku
İlknur Köknar

gelen aşksa buyursun içeri
gülden danelerle karşılarız
gönüle gelen güzelliği…

nefes bu bedende misafirken
yaşamaya devam etmeli her zaman,

Devamını Oku
İlknur Köknar

ilk sarılış anneyle
ilk dokunuşta öyle
ilk sevgi damlacıkları yağar yüreğine
sesine alışırsın
en güzel gülüşüyle birikte
büyürsün

Devamını Oku
İlknur Köknar

İnsan bir yola çıkar…
Sonra hayat başlar
Bedenler düşüncesiz
Çünkü kafalarını koltuk altında tutuyorlar…
Soruyorsun mutluluk nerde başlar
Düz git sağa dön, sakın ha sola dönme

Devamını Oku
İlknur Köknar

kimse senin pencerenden bakmıyor,
görmüyor aynı mercekte hayatı...

bu yüzden hüzündür duruşumuz
göçmen kuşlarıyla komşuluğumuz...

Devamını Oku