görmek güzel ama,
gördüğün balçığa bulaşmışsa
yıkayabilir misin kendini,
güzelliğin koynunda!
fırtına kötü denilir ya
dur...aklını bırak, usulca yaklaş bana
ağlama...dökülmesin korkun dudağına
ver...yoksulluk elbisen altından olmasın
dokunma...nefis çiçeği var saçlarında
bak...karşında nasıl işveli duruyor
Bak acısı dökülüyor yanaklarında
Kırık kalbinde derman kalmadı
Özledin, özlemlendin mi bilmedin
Aynadaki yüzsüzlüğünde çığlık oldu gözlerin…
Tiryaki bir yüreğin vardı sevgiye
kırık bir telde yarım kalan bir notayım
mızrap sende
hadi vur be usta!
hayat gülen ve ağlatansa
bir yüzüm ağlarken
Dur, bekle beni
Sana dünlerin çeyizlerini getirdim
Hani ilkin, gözlerin gülerdi
Gülüşünün rengini resimledim…
Kırık sözlerim var, avuçlarını kanatan
her şey üstüne doğan güneşle,
perdeni aralayıp bir bak kendine
yüzebilir misin ateşin içinde
alevler içinde yüzmüşüz biz…
kanatlarımız da olsa gücümüz yok
Koynuma aldığım akşam güneşim
Heveslerim kırıldı, devrilmeden gel
Dağ gibi bir yalnızlık sırtımda
Gönlümü duvara vurmadan gel…
Gülümün çiğ damlası yandı
bir duru akşam sefası
bir acı yüreğin hıçkırığı
önüne konulan hayat çorbasının
ne tadı ne de tuzu kaldı...
insan körkütük sarhoş
Duvar olup soğudum
İçim alev aldı
Ben hayatı yıkıyordum
Elimden sevda aldı…
Soru olup kaldın
mermiler düşüyor, gönüller yıkık
çatılardan akmış figan
deliyor göğü…
barışın sustuğu
bebelerin gülüşü unuttuğu
-
Zafer Zengin
Tüm Yorumlarİlginç bir kalem, dili acıtatlı, mert söylemleri var, şiiri yazar gibi değilde yaşar gibi sanki, Amatör ruh halleri gördüm kendimce, zekası öteleyici sanki, hesap kitap yapmadan laf etmek zor bence, bu yüzden okuyucuları fazla söz edemiyorlar kendisine. Yerini dolduruyor, kesinlikle iyi şair olur. ...