Ben bir tek kadın-adam sevdim

Erkek:
Merhaba benim...
Affet beni,
Üzgünüm yapamıyorum,
başaramıyorum...
Ne yazıkki, seni unutmak için uyandığım her günü ,
seni hala deliler gibi severek bitiriyorum.

Kadın:
Biliyorum, çünkü bende aynı durumdayım.
Bende senin yokluğuna alışamıyorum,
seninle birlikte kurduğum düşlerim ve hayallerim engel oluyor bana, nereye baksam sen,kiminle konuşsam hep sen...
Erkek:
Özlemek canımı yakıyor, yokluğun bir kabus gibi çöktü üzerime, geceleri uyuyamıyor, etrafımdakileri kırıyor, yokluğunun beni mahkum ettiği bu lanet olası dünyada nefes almaya çalışıyorum..
Kafam dağılsın diye birşeyler yazıp çizmek istiyorum ama şiirlerim hala seni anlatıyor,kalemim hala seni yazıyor..
Kadın:
Bekledim Seni..
Ne çok beklediğimi bilsen,
Beklettiğin her andan utanırdın.
Aramanı bekledim ,
Gelmeni bekledim,
Senden bir ses,bir nefes bekledim.
Seni beklerken;
bir zamanlar arasında parmaklarının gezindiği saçlarımın tel tel beyazladığına şahitlik ettim.
Beklediğim hergün seni görünce gülen gözlerimden inthar etti göz yaşlarım . .
Yaktığım her sigara dert ortağım oldu..
Kendimi sorguladım, kendimle savaştım.
Erkek:
Bak bu savaşı en az senin kadar bende verdim,Birçok defa bende kendimi sorgululadım,acaba başka bir yolu yokmuydu, Böylemi olmak zorundaydı diye çok düşündüm.
Kadın:
Ne fayda !..
Cevap bulabildinmi,hayır...
Dur ben söyleyeyim sana;
Evet böyle olmak zorundaydı..
Çünkü bazen ; çok istesende Vuslat yoktur kaderinde, kavuşmazsın...
Erkek:
Ama bir yolu mutlaka olmalı..
Kadın:
Hayır yok..her hikaye mutlu sonla bitmez.
Erkek:
Yani sen orada eriyip biteceksin, ben burada,
Sen orada hayata küseceksin ben burada
Ne ben sana gelebileceğim, ne de sen bana
Yani biz bu aşkı Tozlu raflaramı terk edeceğiz,
Biz bu sevdayı yüreğimizin mahzenine gömüp, kendi ellerimizlemi toprak atacağız,kendi elimizle öldürüp diri diri gömeceğiz öylemi..
Kadın:
Ben bu aşkı gömmek zorunda kalalı çok uzun zaman oluyor.çünkü başka bir yol bırakmadın bana, çünkü hep erteledin beni,hep erteledin bizi.
Ben ne kadar çok sevmeye çalıştıysam seni, sen o kadar çok kaçtın benden.
Erkek:
Hayır bu doğru değil,sen benim için her zaman önemliydin..
Kadın:
Boşversene!....
Umurunda bile olmadı ne hislerim,ne duygularım ne'de nasıl bir hayat yaşamak zorunda kaldığım.Defalarca uçurumun kenarından dönen bu aşk yüzünden
her defasında yaşadığı duygusal çöküntülerden,git gellerden sonra artık inancı kalmayan , duygularına prangalar vurup ,özlemlerini içine atarak her geçen gün biraz daha ulaşılmaz,biraz daha yanlız ve kilitli duvarlar arkasında hapsolmak zorunda kalan bir kadın yarattın sen .
Erkek:
Ben senden hiç bir zaman uzaklaşmadım,
Senin sevgin ve varlığındı beni hayata bağlayan
Bunu sana belki hiçbir zaman anlatamadım,gösteremedim, belki de korktum..
Ama buna mecburdum,
Kadın;
Hayır kabul etmiyorum bunu hiçbir mecburiyet bu duruma bahane olamaz,olmamalı.
Sen elinden gelebilecek hiçbir şeyi yapmayarak ve benden uzaklaşarak,bir savaşın ortasında beni cephanesiz bıraktın,aşkımızı ölüme terkettin.
Üstelik bu savaş benim senin uğruna girdiğim ve senin için etrafımdaki herkese karşı verdiğim bir savaştı.
Erkek:Böyle konuşma ne olur,ben seni sevmekten hiç vazgeçmedim,uyudum uykumda rüyalarımda ,uyandım düşlerimde sevdim ben seni.
Ben hatalarımdan ve yanlışlarımdan çok büyük bir ders aldım,görmüyormusun nasıl çaresiz kaldığımı.
Hadi uzat elini ve kurtar beni boğulmakta olduğum pişmanlıklar denizinden,
lütfen bana,bize,aşkımıza bir şans daha verlim.

Kadın:
Buna gerçekten inanıyormusun,yani herşeyin daha güzel olacağına ve bu aşkın tekrar nefes alıp hayat bulacağına inancın varmı.
Erkek:
Evet Ben buna inanıyorum ve dediğim dibi bana,bize ,aşkımıza bir şans daha vermeni istiyorum senden..
Kadın:
Peki o zaman al,tut ellerimden,ama unutma eğer bu elleri bırakacak olursan
Solar çiçeklerim,ömrüme gelen baharların yerini ,ılık ılık esen sevda rüzgarlarının yerini ,zemheri ayazı kışlar ve uçurumun kıyısından dönemeyen bir aşk kalır..
Öldürme aşkımızı,soldurma çiçeklerimizi.
Erkek;
Tut o zaman ellerimi,mevsimin hep bahar olduğu , aşkımızın nefes almaya devam edeceği baharlara yolculuğumuz başlasın...