İbrahim Yavuz Şiirleri - Şair İbrahim Yavuz

Çare bulamadım gönül derdime
Neyleyim genç yaşta hal başa geldi
Daha doymamışken ata yurduma
Kader böyle yazmış yol başa geldi

Kimine geç verir kimine erken

Dünyanın işine bak
Aslan çanak yalıyor
Çakallar düze inmiş
Köyde kaval çalıyor

Gururunu incitmiş

Aylar oldu senden haber gelmedi
Küstüm kaşlarımı yıktım uşagum
Kader bir gün olsun bize gülmedi
Sabrettim dişimi sıktım uşagum

Hep bağrıma bastım kara taşları

Eğer bir gün kalırsan yalnız ve de sevgisiz
Çaresiz savaşırsan uykusuz gecelerle
Riyakar sevgilerden usanırsan bıkarsan
Uzaklarda olsam da yıldızlarla bir tutma
Başını yaslayacak gerçek bir dost ararsan
Seni seven biri var, bunu sakın unutma

Ortalarda dolaşmaz kötülük dediğimiz
Kiminin yüreğinde kiminin de dilinde
Narlara yasak kondu ayvadır yediğimiz
Simdi bütün yetkiler saçmalığın elinde

Sürekli her gece girer rüyama
Özlemle taşarım Karadeniz’im
Bedenim gurbette sürünür ama
Hep sende yaşarım Karadeniz’im……..İbrahim Yavuz

Oksijen deposu dağların senin

Ekmek parası için çıktığımız gurbette
Yediğimiz zehirli aş oldu anacuğum
Buna yaşamak dersen yaşıyoruz elbette
Kurduğumuz hayaller düş oldu anacuğum

Garibana rağbet yok parası olan veli

Alıp da bağrına bastımı seni
İstanbul nasıl bir ildir uşağum
Sakin ha merakta bırakma beni
Mektup yaz yüzümü güldür uşağum

Havalar soğudu, üşüyor musun

Bir kız sevdim beni gözü tutmadı
Söylediğim yalanları yutmadı

İkincisi alay etti burnumla
Şimdi arıyorum ben onu mumla

Biraz eleştirsen başlar ağıda
Bizim müteşair tozmuş gidiyor
Aklına eseni döker kağıda
Heceyi durağı bozmuş gidiyor

Kalemi elinde pusuya yatar