İbrahim Yavuz Şiirleri - Şair İbrahim Yavuz

Bir emekli maaşım yarı aç ben ve eşim
Emekliyim dedim ya boştayım yoktur işim
Ne cebimde param var ne ağzımda bir dişim
Bize de muz yemeyi nasip eyle Yarabbi

Dilerim besbeter olsun
Benim halime gülenler
şe dosta ibret olsun
Bu yıl başıma gelenler

Tuttuğum dallar kurudu

Çevresine salya salya kem sözü
Salıyorsa şayet, bizden değildir
Dünyadan giderken malında gözü
Kalıyorsa şayet, bizden değildir

İnsanız dünyada kısım kısımız

Öyle bir zamana gelip çattık ki
Yalan demeyenin toprak başına
Öyle bir çamura gelip battık ki
Haram yemeyenin toprak başına

Bazı gerçekler var görünmez göze

Acı bize haz versin
Yalım yalım yanalım
Söyle canım ne dersin
Yalım yalım yanalım

Engeller dizi dizi

Yorgunluğun üstüne iner göz kapaklarım
Açılır el değmemiş rüyalar ülkesine
Alır götürür beni ruhumda yatan peri
Geçmişten havalanan martıların sesine

Denize düşer ruhum yüksek kayalıklardan

Bunca çile çektim ömrüme yazık.
Koptu tutunduğum dal Cemil usta.
İçim kan ağlıyor moralim bozuk.
Söyle sende nasıl hal Cemil usta.

Dünya anlamsızdı hayaller boştu.

Sağlığın kıymetini ancak kaybeden anlar
Bugünün yarını var ikisini bir tutma
Yaratanın nezdinde aynıdır bütün canlar
Her sağlam bir engelli adayıdır unutma

Belki eksik bir kolu belki yok bir bacağı

Böler uykularımı bir hasret sarar beni
Dünyanın meşakkati sürekli yorar beni
Nerede bir dert varsa yoklayıp arar beni
Tecrübeyle sabittir dünya’da rahat olmaz……....Ozan mikdati

Baharda açan yaprak güz gelince soluyor

Ne pişireyim diye anamız şaşırırdı
Hazır yemektir diye zırıhta pişirirdi
Akşamdan hamurunu mayayla şişirirdi
Toz şeker bulunmazdı ey gidi eski günler.........Ozan Mikdati

Kıtlık senelerinden bak ne günlere erdik