İbrahim Pataz Şiirleri - Şair İbrahim Pataz

Bir arada lüzumsuzlar
Başkasına hazımsızlar
Kötülükte sınır bilmez
İyiliğe azimsizler.
İbrahim PATAZ
05.03.2011 Osmaniye

Boyun bulutlardan yüce
Dumanlıdır başın Düldül
Nuh Nebi’den daha önce
Bilinmiyor yaşın düldül.

Komşusun yıldıza aya

Sinemizde onulmayan yaramız,
Emlenmiyor tuzlanıyor emmoğlu.
Özümüzden ayrılırken aramız,
Gayret ile yozlanıyor emmoğlu.

Dost türküsü söyler eli kanlılar,

Sanallardan dört köşeyi izledim
Koca dünya Müslüman’a dar gardaş.
Olayları gözlerimle gözledim
Müslümanın yaşaması zor gardaş.

Bu nasıl anlayış ne biçim tavır

Dost yaşardık bu ülkede seninle,
Yalanlama, git tarihe sor beni.
Maşa oldun, fitnelerin eline,
Dediler ki, dön, arkadan vur beni.

Biz, birlikte av yapardık ormanda,

Herkesçe, daha iyi bellensin ki şu nokta,
Özgürlük güneşidir, aradığın ufukta.
Masumlar can veriyor, ceset dolu sokakta.
İnsanlığın yarası, ala kanlı çocukta.

Vermek istese bile, batılılar başka yön.

Kime anlatsam derdimi
Hallerimiz garipleşti.
Taşkın yıkıyor bendimi
Sellerimiz garipleşti.

Söyleriz birliğin marşın

Ayrılalı oldu bir hayli zaman
Bu hasretlik cana yetmeden gel… gel…
Senden gayrisinde yok derde derman
Bana eza cefa etmeden gel… gel…

Senden ayrılalı kayboldu yarım

Daralmış kalbin genliği
Aşmak güç senlik benliği
Ülkemizin saygınlığı
Sokaklarda sürünüyor.

Açığa çıktı gömüler

Kızılcıklar çiçeklenmiş
Baharın gelmesi yakın
Arpa buğday göceklenmiş
Baharın gelmesi yakın.

Gün geceye ulaşıyor