İbrahim Pataz Şiirleri - Şair İbrahim Pataz

Depreşince duygularım
Kuşatıyor keder beni
Huzur vermez kaygılarım
Umutsuzluk budar beni.

Zalime gücüm yetmiyor

Boyun bulutlardan yüce
Dumanlıdır başın Düldül
Nuh Nebi’den daha önce
Bilinmiyor yaşın düldül.

Komşusun yıldıza aya

Kışa dönüyor baharım,
Dünya Gül’üm olmayınca.
Gönlüm yaslı beden yarım,
Dünya Gül’üm olmayınca.

Dikenli çalıdır güller,

Doğru bildiğimi derim
Duyulmazsa duyulmasın.
Zalim sarhoş ALLAH kerim.
Ayılmazsa ayılmasın.

Hak güldürsün garipleri

Bir arada lüzumsuzlar
Başkasına hazımsızlar
Kötülükte sınır bilmez
İyiliğe azimsizler.
İbrahim PATAZ
05.03.2011 Osmaniye

Gene sana haber verem buradan
Şo kartallar kuş oldular emmoğlu.
Mahlûkata ecel vermiş yaradan
Kuduz itler leş oldular emmoğlu.

Bölük bölük parçalandı zurbalar

Masumların yürekleri yaralı
Yandım diye sesleniyor emmoğlu.
Zalimin elinden bahtı karalı
Matem tutup yaslanıyor emmoğlu.

Dünya dört bucakta sayısız kişi

Elinde değildir olup olmamak
Bu fani dünyaya gelip gelmemek
Vaden dolduğunda ölüp ölmemek
İradeden uzak elinde değil.

Ezelden yazılmış Levh-i Kalem'e

Kenetlenip, kendimize bir rota,
Çizmeliyiz, çizeceğiz elbette.
Kurulmuş tuzağı, vererek nota,
Bozmalıyız, bozacağız elbette.
Aklımızla görmeliyiz yarini,
Baş başa verenler, çözer sorunu,

Gene senle paylaşayım derdimi
Eli bize yeğleyen var emmoğlu.
Sözde dostlar pay ederken yurdumu
Dışa yarar sağlayan var emmoğlu.

Yasaları Avrupa’ya uydurduk