İbrahim Pataz Şiirleri - Şair İbrahim Pataz

Kızılcıklar çiçeklenir
Çukurova baharında
Arpa buğday göceklenir
Çukurova baharında.

Cemre düşünce havaya

Devre mülkte dolar günün
Sessiz köye döner yönün
Kime komşu olur sinin?
Bu yol mezarlıkta biter.

Azrail ansızın gelir

Güzellik görmeye baktım âleme
Hava da güzeldir yer de güzeldir.
Gördüğümü bir bir aldım kaleme
Yüce dağ başında kar da güzeldir.

Zararı yok ama çoktur artısı

Aydınlığa sırt çeviren karanlık,
Geceleyin mehtap ile güneşler.
Düşünce güdüktür, görüşü anlık,
İster ki, doğmadan batsın güneşler.
İbrahim PATAZ
02.12.2007 Osmaniye

Yere inecek melekler
Bu gece kadir gecesi.
Kabul görecek dilekler
Bu gece kadir gecesi.

Bu gece inen Kuran’dır

Söylenmeyen gerçekleri
Bilen kimin umurunda.
Doğru söze kızan çoktur
Yalan kimin umurunda.

Yarınlardan varsa kaygın

Bayılmışım düştüğümde gözüne
Ben kendime gelemiyom İsminaz.
Her nesnede görünürsün gözüme.
Senden ayrı olamıyom İsminaz.

Ürperirim bana adın dendi mi

Yıllar önce can atardım görmeye,
Üç yıl evvel karar kıldım İstanbul.
Sana ait bilgileri dermeye,
İşte huzuruna geldim İstanbul.

Işıklar uyudu ağarınca tan,

Yüce Peygamberim müjdeli haber,
Verdiğinden beri İstanbulluyum.
Eyüp el Ensari manevi siper,
Kurduğundan beri İstanbulluyum.

Gün dolanıp yıllar geçti aradan,

İyiler çıkmalı kötüye karşı
Saldırgan başları sindirmelidir.
Sele döndü akan kanla gözyaşı
İvedi olarak dindirmelidir.

Deşifre etmeli planlarını