Kalbim durdu, sanki lal oldum.
Bakışın aklımda, kayboldum.
Ateşin yaktı beni, kül oldum.
Sakın hafife alma beni.
Aşk oldum, aşık oldum.
Sessizliğime ses ekleme,
Kaza bela tökezlediğime denk gelirsin,
Düşüncelerin allak bullak olur.
Üşüdükten sonra gelen ateş gibi kavurma,
Yangınlara bağlama beni.
Nefesinle ört üzerimi kimsesiz gecelerde,
Elbette düşecek o maskeler.
Kokusu sindi üstüme yalnızlığın.
Neden uzakta olur ki yakındakiler.
Bilinmez, kim kimi bekler.
İllaki lugata girecek bu kelimeler.
Yine daldı gözlerim uzaklara.
Esmeye başladı yine soğuk rüzgarlar.
Baksana her zerrem de hasret var.
Zaten, bana gelen mutluluğun bile derdi var.
Bak...uzaklara dalan gözlerim buğulandı yine.
Sessizlik acıtıyor yaralarımı.
Karanlık, korkutmuyor yarınlarımı.
Sadece ay,
Güneşe hasret bırakıyor adamı.
Şu koca dünya, ben yandım diyemi ısındı.
Yalnızlık...
Bana verilen en büyük ceza gibi.
Yoruldum gerçekten,bir hayali beklerken.
Neler neler geçti içimden.
Bilemezsin, bilemezsin sen.
Nerede kalmıştık...
O eski meyhanede.
Oysa saklamıştım efkarımı zula cebime.
Hüzün etrafımda dolanır, sanki bir avare.
Geleceğe dair tüm hayaller, şimdi virane.
Nerede kalmıştık...
Yüreğinden öpebilir miyim seni.
Gözlerimle sevebilir miyim.
Başımı omuzuna koyabilir miyim bende.
Acaba bana da yer var mı gönül semtinde.
Sabahları aynı saatte uyanabilir miyiz.
Hayat hakkini vermeye layıktır.
İnsanlar ise sevilmeye.
Fidan dikilmeye,odun yanmaya layiktir.
Adam sevmeye,kadın sevilmeye.
Dünya da dönmeye layıktır.
Deli çılgınlığa,akıllı efendiliğe.
Yarsın sen, yarensin sen.
Bir söz, bir türküsün.
Kalemimin gücü, zihnimin gülüsün.
Bir bebenin gülümsemesinde buldum seni ben.
Cansın sen,canansın sen.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!