Denizimi göremiyorum ama,
Sahil bir başka bu gece.
Zamanı durduramıyorum ama,
Geçmekte bilmiyor bu sene.
Gökyüzü görünmüyor ama,
Ve gözlerimde ki sen...
Acı çekerek ölüyor şimdilerde.
Düşünmek istemiyorum artık!
Demir atmak istiyorum hayatın en sessiz sahiline.
Yeniden gelmesini istiyorum yitirdiğim hayallerin.
Ve sahipsiz bulmak istiyorum umutlarımı.
Sınırdışı düşler kaldı geriye...
Günler geçiyor ama, baktırıyor beriye.
Satışa çıkar tüm dertleri.
Artık biraz gülümse hadi...
Hadi gülümse.
Adın yazar, geçtiğim tüm yollarda.
Yollar mı sana hasret, ben mi,bilemedim.
Nakaratlarımız çalar hep şarkılarda,
Sen mi söyledin, yoksa ben mi,kestiremedim.
Anılar...anılar hep senaryolarda,
Sen mi yazdın, yoksa ben mi,bilemedim
Zaten aşk bize mi kaldı.
Alan aldı, satan sattı.
Hasret bize kaldı.
Gam, keder bize kaldı.
Sen yanlış kalpte doğru aşk ararken.
Gözlerinin kahvesiyle bak,
Kırk yıl kölen olayım.
Yanağındaki gamzeni göster,
Ebedi cenneti yaşayayım.
Yüreğini ver,
Hayat bana çok şey öğretti.
Birini sevmeyi, gönül vermeyi mesela.
Sevilmediğini anladığında vazgeçmeyi.
Unutmayı tüm benliğinden silmeyi.
Sonra hiç bir şey olmamışcasına çekip gitmeyi.
Sonra da yüreğimi başka denizlere sürmeyi.
Huzursuzum...
Dilimi bilen yok.
Yüreğimle konuşurum, duyan çok.
Ama anlayan yok.
Öfkeliyim...
Ve sonra hatırı kalmamışlar hep aklımda.
Aklımsa, hep ardımda.
Hayat zehri dolansa da kanımda.
Bugünlerim hiç eksik olmuyor soframda.
Asıyorum şimdi duyguları yokluğuna.
Sen, yazıpta okuyamadığım bir şiirsin.
Ve sen, yazılmayı değil, okunmayı seversin.
Sen, anlamını yitiren bir cümlesin.
Çünkü sen, anlamsız kalmayı seversin.
Gelişin yaşama sebebiydi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!