Hiçbir işe yarayamama duygusu
Bu duygu evet,
Tüm savaşların ortasında kalmış bir esir kafası
Daha da derin bakınca
Bir kovan kadar kıymetinin olmadığı
Bir ağaç kadar fayda sağlayamadığı
Bakma bana öyle derin derin
Ey çocuk!
Ben direnişin sembolüyüm.
Tüm olmazlara karşı direnen
Tüm mahkumlar adına
Beni sana sormuşlar nereden tanıyorsun diye
Deki onlara bir karanlık gecenin yarısında uğradı bana
Soruyolarmış nasıl birisi diye deki onlara şiir yazan adam kötü olur mu diye
Ne iş yaptığımı soruyorlarmış
Karın doyurmayan şiir satıyormuş ha bir de deki işini hakkıyla yapıyormuş.
Erdem olan nedir ki?
İnsanın iç sesimi
Yoksa gösterişi mi?
İnsan olan ne ki
Ölümsüz mü
Yoksa ölünce iki saat içinde
Deseler ki
Her şey eskisi gibi olacak
Oturur bir radyo başında verilecek haberleri beklerim
Deseler ki
Elektrik, teknoloji kaybolacak
Mum ışığında yazılacak eserler derim
DİLEKLERİM
Birkaç dileğim var sevdiğim!
Birisi yıllardır burnumda tüten hasretin
Son bulsun.
Diğeriyse ömrüm seninle
Son bulsun.
DOLUNAY
Kuşların en narende ötüşüyle açtım gözlerimi
Gözlerini
Gözleri
Ey ekmeği bayat
Ömründe gün yüzü görmemiş kadın
Dur hele dur nereye böyle!
Daha söylenecek çok şarkım var senin için
Daha çok beyazları seveceğiz seninle
Beraber okuyacağımız kitaplar duruyor
Yürüyeceğimiz kaldırımlar
DUYULARIM
Bir ikramdır yüce Mevla'dan bana
İkram etmeseydi hitap edemezdim sana
Çiçeklere, güllere, papatyalara
Şahit olamazdım hiçbir an'a
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!