Hüzün Şiiri - Halil Kumcu

Her şeyi boşa çıkaran bir son var,
Hiçbir şey yapmama isteğim.
Baktıkça ağlayasım geliyor,
Birden bire boşalır gözlerim.

Varılacak bir yer var,
Ne halde olduğunu bilmediğim,
Kayıp bir geçmiş,
Yasını tutar geleceğim.

Kendimden kopukluğum,
Bir garip hazin hasretim.
Uçsuz bucaksız,
Hep içime atan yüreğim.

Gözlerimin içinde o anlam,
Hüzün peygamberinin ümmetiyim.
Aynada gördüğüm yüzler sahte,
Sevgim acıyor alabildiğine derin.

Kalbime hükmeden bir şey,
İçime sığmayan, adını koyamadığım.
Hüzünlü aşk filmlerinde gördüğüm,
İradem dışında aklım