İki Kalp Bir Kabrin İçinde

Zehrini akıttığın o günden beri,
Yüreğim üşür, ellerim titrer.
Gece mi sanırsın hüzün saatlerini?
Gündüzüme de kara bulutlar göçer.

Sarılmayı bilir misin? Sahiplenmeyi?
Yer yerinden oynasa da yine sevmeyi?
Ateşin gönlüme düştüğünden beri,
Bilmezsin, kavurur, yakar benliğimi.

Harap oldum, bağrım delik deşik,
Bu kaçıncı kalbimi vuruşun?
Başka başka hikâyelerin içinde,
Her seferinde göğsümden savuruşun...

Ötesi yok! Ölene dek taşıyacağım.
Solumda, soluğumda, sonumdasın.
Bütün harfler sensiz şimdi,
Hasretini hasretime bağladığımsın.

Bir şehrin ortasında, bir ses, bir nefes...
Göz bebeklerinden vurgun yedi.
İki kalp, bir kabrin içinde, bir kefende,
Bir varmış, bir yokmuş gibi eridi, tükendi.