Hüseyin Zarar Şiirleri - Şair Hüseyin Zarar

Sevda kervanıyla düştüm yollara,
Aşkımı sordumda bilen olmadı,
Han hancı yolcular bütün kullara,
*Aşkımı sordumda bilen olmadı.

Saatler vuslatı vurmadan geçti,

Aşka çalan gönül sazım
Nağmelerim sen şehnazım
Yazılmşsın alın yazım
Kaderimsin sen şehnazım

Damarımda akan kanım

Bin bir kelepçe vurdum. Ellerimi bağladım.
Günahkâr bedenini tutup sarmasın diye.
Bin bir ateşte yaktım gözlerimi dağladım.
Günah tohumlarını bakıp görmesin diye.

Tövbe istiğfar etsen günahların biter mi?

Gitmek istiyorsa gönül o yâre
Geçit vermiyorsa dağlar ve bağlar.
Giden gelmiyorsa yürek bin pare,
Gidenin ardından bir garip ağlar.

Gönül yardan ayrı uzak kaldıysa,

Ağlamak yakışmaz gülen gözüne,
Ağlarım yerine bil senin için.
Akmasın gözyaşın güzel yüzüne,
Silerim yerine bil senin için

Bir mecnun misali düşme çöllere,

Hicran dolu gönlüme bir teselli veren yok.
Bahtım böyle yazılmış elden bir şey gelmiyor.
Yaram derin kanıyor saracak bir hekim yok.
Ecel kapıyı çaldı elden bir şey gelmiyor.

Okudum kaderime yazılmış fermanımı

Aşk nar'ının düştüğü yakıp ta kül ettiği,
Rüzgârın savurduğu bilki yarim o benim.
İki göz iki çeşme akıp ta sel ettiği,
Senin için ağlayan bilki yarim o benim.

Aşkın sesini duyup durmaz koştukca koşan,

Ne arayanım var ne de soranım,
Seyyah olur gönü “can”a can arar,
Aşka hasret kalmış, eser boranım,
Seyyah olur gönül “can”a can arar.

Geceler bitmiyor şafak sökmüyor,

Vuslatı beklerken hazanım soldu
Yüreğime son kez bakta öyle git.....
Azrail im geldi bak bekler oldu
Son kez şemalime bakta öyle git....

Hoca benim için sela veriyor

Gecenin karanlığı gibi çöktü üstüme,
Öylesine sardı ki kalkmak nedir bilmedi.
Sanki dünyanın yükü yüklenmişti üstüme,
Taşımaktan dermanım bitmek nedir bilmedi.

Gönül bahçem kurudu zamansız ayaz vurdu.