Hüseyin Yanmaz Şiirleri - Şair Hüseyin Y ...

uzadıkça uzuyor sensiz geceler
bir türlü geçmek nedir bilmiyor
akşam olur güneş batar gün kararır
çöker üstüme kara bulutlar ben ağlarım.

kuşlar yuva kurmuş söğüt başına

Sensiz hayat öyle zor ki
Sensizliğe bir türlü alışamadım
Sensiz hayat yaşanılmaz
Bunu bildim bunu öğrendim

Hayattın ne anlamı var sensiz

Ayrılık yüreğimi uyuşturuyor,
Vucudumu uyuşturuyor özlemin
Yeni yeni anlıyorum yokluğunu,
Hatırladıkça yüreğime saplanıyor,
Beni ne kadar çabuk unutuğun,
Bana bir yabancı gibi bakmanı istemem,

Hani
Söz verdin bana
Gelecektin
Sabahlara kadar
Izdıraplar içinde yolunu bekledim
Belki geleceksin umuduyla

bakma öyle mahsum mahsum yüzüme
dün gece yine seni düşündüm
yağmur damlacıkları pencereme
vurunca.

bıraktığın vazonun içinde

Bir offf çektim habersiz
Demedim kimselere içimdeki yaramı
Kardeşım gitti gelmedi
Yıllardır beklerim yolunu
Ben korkarım karanlıkta
Yüreğim ona yanar

sensiz
yüreğime
acı hüzün birikti
kaç gecedir ağlarım.

sen bana

Seni ilk defa gördüğüm
O günden beri
Hiç ama hiç
Unutmadım

Elini uzatıp elimi tutuğunda

Dün gece ışıklar söndü üzerimde
Yar senin gölgeni gördüm penceremden
Koşup sana baktığımda sen yoktun
Ay çıkana kadar bekledim karanlık kuytuda,

Gün olur devran dönerde gelirsen eğer

gecenin sessizliğine kapıldım
ağıtlar yazdım dağlara
kayboldu birer birer yıldızlar
ben boynumu büktüm
güneşin doğmasına üç beş kala
vurdum kendimi zincire.