kağıttan heykel yaptım
gözyaşımda deniz.
seslendim
hey ölüm
zamansızmış adın
ak düştü saçlarıma döküldü kipriklerim
yine gitti gençliğim
saklıdır bütün bildiklerim
gözledim iç çekişlerimi toprak neylesin
umursamadan yürüdüm yıllar yılı kovaladı
yollar ise nafile.
Gök yüzünde uçan bir kelebek,
Olmak isterdim ne yazık,ki değil
Sakın heveslenme bizlere
Gök yüzünde yerin rahat
Uçup uçup duruyorsun
gemi demir atmış limana
dalgası beni yakar
aşkı anlatır sözcükler aklıma gelir gözlerin.
içimde bir ağrı başlar
güneş kör etmiş benliğimi
gölge etme
zaten gecem karanlık
içim kan ağlar.
oysa
çoktan seslenmiştim
aynada gördüm yüzümü
yok olup gitmiş bütün tebesümler
gözüm değdi o an eski resimlere
dalıp kalmışım öylece.
ilk bahar akşamında
suskundu güneş
bir daha doğmayacakmış gibi
kayboldu ayak izlerim öksüz kaldı umutlarım.
kalbimin atışlarını dinledim
toprakla yıkadım kendimi.
Elimde kırık bir saz
Yüreğimde sen
Nere gittinde gelmedin
karanlık çöktü dünyama
Geçer mi sensiz benim günlerim
Gözlerimin önünden gitmiyor hayallerin
Ne kadar zormuş senden ayrı kalmak
Arkan da ağlıyor bütün sevenlerin
Sensiz günler mi geçer buralardan
Sensiz akıp gidiyor
Bunca yaşadığım yıllarım
Kuytu bir köşede oturup
Yalnızlığıma ağlarım
Döneceğim dedin bir gün geriye
Çok güzel bir çalışmaydı..
Kutluyorum samimi yürek sesinizi..
Tam puanımla.. (Antolojimde)
Saygı ve Selamlarımla
HÜSEYİN ÇUBUK