E Emanet!
Vatanına,Ezanına,Bayrağına,
Bakarım Allah'ına kulluğuna!
Bunlardır benim ölçülerim,
Evde kal!
Bekleme beni,
Hasret kalayım,
Sana biraz.
Çook sıkılırsan,
Nasıl anlatayım sana Eylül'ü?
Sararıp düşen yapraklarını mı?
Elele tutuşup,
Yapraklarında yürüyen,
Bitmeyen aşklarını mı?
Ya o birbirini eylülde bekleyen,
Haziran'la başladı,
Yaz sanki bu sene.
Eylül'e verdik yaşını!
Eylülü yaşıyorum içimde!
Ruhumda sararan,
Yaprakları döküyor,
Umutsuz Esen rüzgarım...
Arzularım kopuyor,
Hayal ağacımdan.
Bir orman içinde,
Yürüyor benliğim.
Sarılmış gibi,
Birbirine ağaçlar!
Çullanmış üstüne mazlumun,
Tankla tüfekle askerle yurdunun.
Dünyanın önünde eziyor,
İşaretidir bu ondaki korkunun.
Demir yığınıyla yürürken üzerine,
Merhameti kurumuş,
Çöle dönmüş kâlbinde!
Dayanağı yalan,
Uydurulmuş kendince...
Geceler, zifir karanlık!
Yalnızlıkla sarıyor beni.
Bir de hasret var ki,
Olmasın burada yeri...
Her ikisi kollarına,
guzel eser
kutluyorum kaleminizi ve sizi.tüylerim ürperdi inanın çok güzel yüreğinize sağlık...saygılar
Tebrikler üstadım.gönlüne sağlık iyi günler dilerim...tam puan