Hüseyin Varyeter Şiirleri - Şair Hüseyin ...

Kolay gizliyordun sen yüzünü,
Pandemi bitti ,masken düştü!
Ne balolara katıldın aklınca,
Ne gönüller kandırdın da,
Eline ne geçti yaptın da?
Kolay gizliyordun sen yüzünü,

Gün;
Güreşten çıkmış pehlivan!
Öyle yorgun,
Öyle düşkün.
Heyecanı yenilgiye,
Sevinci boşa!

Bir bir düşüyor yapraklar,
Adına Eylül diyorlar...
Dalında duramadığı belli,
Olgunlaşıp sararıyorlar!

Yaprak gibi midir insan?

.Ramazanda:

İftar akşamları,
Kulluğa sevinç.
Sahur da,
Yeni oruca heyecan.

Yaradan!
Bir aya,
Bin ayı saklamış.
Uyanık olan kulları,

Gözlerin beni benden aldı bitirdi,
Ellerin beni benden aldı götürdü,
Gönlüm seni seviyor ebedi!
Bu can bu bedenden gideli.

Yanıyorum ateşler içinde

Bir yalnızlık şarkısı çalıyor bende,
Hasret var kalanda ve gidende.
Gözler arıyor eller sallanıyor,
Dönmek için ah neler kurgulanıyor…

Hasret çökmüş gönlün ta dibine.

Daha ne akşamlar olacak,
Güneşler doğacak gönlümüze!
Daha ne hasretler duyacak,
Heyecanlar dolacak gönlümüze...

Sen uzaklara gidince,

Sensiz dönmez dünya,
Sensiz doğup batmaz güneş.
Sen varsan sevgi bulur,
Kendine göre bir eş…
Sen SU sun!
Yükseklerden düşen.

Sevda budur işte!
Sevmek gönülden,
Çıkmayan bir şey.
Hissettikçe damarında,
Kan gibi bir şey.
Yaşamak onunla,