gözlerini gördüm ben,
hangi maviye bahar yakışır ki bu kadar?
anladım,
ölümüm senden olur benim.
içimdeki kışı eritir bu bahar...
Yormadım kendimi nedir diye aşkın anlamı,
seni gördüm göreli yükün aşıyor bu hamalı.
kış gelmiş bana ne umurumda mı?
senden beri yaşıyor bu hamal, dört mevsim baharı.
Ters dönmüş bir hamamböceği gibiyim,
antenlerimden tutup çevirse beni aşk,
nasıl hızla giderim bir bilsen.
Dokunduğum yerlerde bıraktığım parmak izleri kadar,
dokunduğum kalplerde de, iz bırakmak isterdim oysa...
Çizgisiz beyaz bir kağıdın altına konan çizgili bir kağıt gibisin.
Olmazsan yamuk yumuğum.
acın neredeyse, aklın oradaymış...
kalbim;
sen olmadığın zaman bir yürek sadece, sakatat misali.
çıkarıp yerinden, yıkasam bu yağmurlarla şimdi,
tertemiz sevebilir mi seni,
bir bayramda, mendilin içine sıkıştırılmış kağıt bir parayı sevdiği gibi?
Yazmaya, birinci hamur kağıt yerine, saman kağıdıyla başladığımız içindir,
eşek gibi sevmemizin nedeni
Bir kenar mahalle masalı işte hayat dediğim.
doğduğum yerle öleceğim yer arasındaki üç km lik mesafe,
hepsi bu...
Bizim mahallede hayaller hep ertelenir,
kışın yaza, yazın kışa.
Sonra bir bakarız mevsimler bitmiş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!