sevgili
bir bakışın vardır senin
senin bile bilmediğin
tanrı çıksa karşıma
ve dese ki
bu bakış uğruna yarattım varlığı
tan kızıllığında aranıyordu güneş
kan akıtıyordum
ziyaretine girdiğim her mezardan
ölü çocuklar doğuruyordu tanrı baba
bulutları okuyordum gündüzleri
geceleri yıldız gören olmadı ülkemde
tanrı gibidir yalnızlık
ne aksini kanıtlayabilirsin
ne kendini
bu yüzden
tek gerçektir değişmeyen
farkında olmadan iman ettiğimiz
kimseler görmedi yaşadığımı
ben dahil
kimseler bilmedi öldüğümü
ben hariç
söylenmeyen ne varsa
söylenebilir sözsüz cümlelerde
öznesi bir bakış
yüklemi bir gülüş
noktası bir duruş
yalın hali de olur bunun
cenderesi susuz kaldı göklerin
sağanak ölümler boşandı topraktan
sonsuzluğun yokluğu olan denizlere
(m) artıları hep eksilttim düşlerimde
bulutlar hiç pembe olmadı gözlerimde
yutkunurken ölüyordum soysuzca
gecelerin sessizliği iner gecelerden
hep geç kalır boğuk yaz güneşi
sözler söylenirken hem de dişi
eril bir gündoğumunda
erselik düşler bahçesi
yakarken ateşi yoktur eşi
ben seni içimde saklamışım
gelsen de olur gelme sende
gönlümde büyütmüşüm seni
sevsen de olur sevme sende
nazlı nazlı salınıyorsun gülüm
son yağmuru da gömdüler toprağa
cenazesine giden yoktu benden başka
ölüsünü çıkarayım dedim yerden
ritim tuttu rüzgar ağlamalarıma birden
ikiden az gittik bir mabede vardık
ve tapındık yıllarca
ölmeden evvel ölenler
hiç mi hiç ölmezmiş
şehitlerin ölümü bir özlemmiş
aşıkların ölümü görülmezmiş
ya bizler?
ölmüşük de
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!