duyuyorum
anlıyorum
anlatamıyorum
dalgalanıyor deniz
ben denizle sohbet ediyorum
kıyılarını dövüyor evlerin dalgalar
çok istediler de kaldım
öncesi çoktan gitmiştim
sonradan aza vardım
azalarak bitmiştim
sandığımda yanıldım
gün seninle başlar
güneş doğmaz sen uyanmasan
dünya sen varsın diye dönüyor
bilesin
çiçekler sana kokmak için açarlar
bilmezsin
geçer mi hayallerle bir ömür
yirmi ikiyi eksilttik şimdiden
ömürden artık iki yirmi
ve uykular bölünür
şekilsiz düşler raddesinde
bir göz vuruşunla olur insan
hak ile yeksan
o nasıl bakıştır dilberim
göğü titreten suyu yakan
kendimi kendi girdabında boğduran
bir göz vuruşunla ölür insan
aşk ne dediler
sevgisizliğin nefretidir dedim
bilmeyenler sevgiyi
öfkelendiler
ve nefret ettiler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!