hayat ne dediler
ıslatıp ıslatıp yemektir
bayat bir ekmeği
taze bir hevesle
yüzleşmektir eski senle
ölürken her nefeste
Kelimeler tükendi de mi geldik bu hale
Söyleyecek bir şey kalmadı mı birbirimize
Hiç gidecek yer de mi yoktu gönlümüzde
Belki ölüm değil ama bu suskunluk öldürecek beni
Yok mu bir ihtimal yok mu artık bir çare
yitirdim ömürden şimdiye kadar olan günleri
ağzım bir namludan çıkan mermi kadar ıslak
buharını tüketiyorum gençliğimin kendimsiz gecelerde
yarım hecelerde öğrendim adımı
bir mateme gebecesine
ve geberircesine elemlerde
geçmiş
kara bir yılan gibi çevremdesin
kuyruğun dolanıyor zihnime
ve kana buluyorsun beynimi
kirletiyorsun benliğimi
her nasılsa
yine yağmur yağmalı diyorum gönlüme
yine yağmur yağmalı
bir fahişenin kasıklarındaki
ter kokan aşk
başka bir tende doğmalı
ve doğmalıyım yine
karanlık
ve bir yanım aydınlık
ne zaman ışığı görsek yanar
yandığım vakit kaçardık
en gizemine varır
mısraları yok eder
bir bakarsın ölürüm
yaşanmaz olur zaman
gözyaşlarıyla örtünür
ıslak tenime gömülürüm
bir gülersin hayat bulur
sen geldin
bir mateme gebecesine ölümlerde
her nefeste yeni bir erguvan
açtı gözlerimin önünde
dünya mı hızlı dönüyor
vakit mi yavaşladı ne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!