Yiyici çoğaldı çalışanlar az
Arta kalan erzak doyurmaz kuşu.
Tembel çalışmayıp eyliyor niyaz
Amelsiz niyazlar kaynatmaz aşı.
Sarmaşık bir dala sarılır gizli
Sözel tevbelerle günah sildiren,
Veballer sayıyla tartılacak mı?
Adaleti bozan, hukuk öldüren
Kalbiniz acıdan yırtılacak mı?
Türlü renk ve ahenk kisveler giyip,
Ne kadar durursan insana yakın
Aynı halde davran köleye hüre
Ölse de kurtulsak dedirtme sakın
Ölmeni bekleyen biçmesin süre.
Gönül etrafında gönüldaş arar
İçimden konuştum kalbim dinlesin,
Kimse dinlemez se susalım gitsin.
Bazen coşku gelir yer gök inlesin
Duyulmaz sa sesler kısalım gitsin.
Bir miktar gerçek yaz, biraz aşkını
Erlik gerek zor zamanda
Koç yiğitler vurulunca.
Kuzgun konmaz toz dumanda
Konar, rüzgar durulunca.
Şol ömrünü çürütürler
Hep umutlar vardı hayal hanemde
İlk defa hayata küsmüş üm bu gün
Umut bir alev di yanan sinemde
Ateşle bağı mı kesmiş im bu gün.
Çok ça beklesem de iyi sonucu
Nesini öveyim fani yaşamın?
Zevklenirken bile sıkıntı vardır.
İhtişam timsali giyim kuşamın,
Kimi bol geliyor, kimisi dardır.
Her şeyi olanlar hanlar hamamlar,
İnsanın çilesi nefsin elinden
Çünkü her belayı ondan bulmuştur.
Nefiste ayrılmaz şerrin yolundan
Şerlik ise hakka uzak kalmıştır.
Hal böyle olunca bencillik doğar
İnsan olmak zordur bazı durumda
Çok sabırlı olmak zorundasın sen.
Kötülüğe kelam etsen yorumda,
Kötülüğün kızgın narın dasın sen.
Sabır gerek her bir sıkıntılarda
Düşündükce bütün yeyip içeni
Çıkan hesap iyi değil hatalı.
Gece yatıp, günü boşa geçeni
Karanlıklar boğar güneş batalı.
Yazdığın yanlışı silersin kolay
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!