Bana hayal olan refah düzeyi,
Senin için günlük, sıradan iştir.
Nice kazınsa da silmez yüzeyi,
Zımpara dişini hemen değiştir.
Yıllar geçti artık sabrım kalmadı,
Elalemin ihtirası
Yüzündendir takıntım var.
Siyasetin muhtırası
Sözündendir yakıntım var.
Vatan millet der özenir
Gözlerim yaşardı soğan soymadan,
Kokusu, acısı çıkar sonradan,
Kimler sultan oldu adam saymadan,
Dirliği başıma yıkar sonradan.
Kollestrol yüksek, yağcılık yoktur,
Havalarda gezme gönül
Yarın sende öleceksin
Bol buldukca azma gönül
Yokluk nedir bileceksin.
Bu gün varken ünün, şanın
Düşünüp dururum, neler olacak?
Sonunda olaylar neye varacak?
Kırılıp dökülen bize kalacak
Kimi de onarıp yara saracak.
Vicdan; evhamlarda dokuz doğurur
Döner dolaşırsın nefsin yolunda
Günahlar kuşatmış, yaramaz insan.
Geçer gider zaman yorgun halında
Hayalle hedefe varamaz insan.
Hergün bir şeylerin farkına varır
Ben küçük fidandım, tomurcukalandım,
Açılmadan yaprakları gül sandım.
İlim bilmek hoş diye meraklandım,
Bilmediğim yordamları yol sandım.
Yüz bulmuşken birkaç kelam edince,
At ve it izleri bak karışınca
Doğruyu görecek gözler gerekir.
Bütün eski düşman, dost barışınca
Barışa and veren sözler gerekir.
Barış hallolur mu? Başlar yiyerek
Artık aşktan bir söz edemez oldum
Yüreğimde ateş ölüme yanar
Terör belasında mahvolup kaldım
Sızlayan yüreğim acıyla kanar.
Nice genç bedenler toprağa düşer
Korkuyorken insan; eğriye eğri,
Söyler olsa korku farkınca mı der?
Doğruya da doğru diyemeyin ce
Korku ortalardan kalkınca mı der?
Birde her devirde suskunlar vardır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!