Korkuyorken insan; eğriye eğri,
Söyler olsa korku farkınca mı der?
Doğruya da doğru diyemeyin ce
Korku ortalardan kalkınca mı der?
Birde her devirde suskunlar vardır
İş iyice sarpa sardığı zaman
Ortada dolaşan tüyer yavaşca
Gökleri sarınca toz ile duman
Önceden söz veren cayar yavaşca.
Önüne gelmez se suyun akarı
Bugün seçim var yurdum da,
Heves içte kalır sanma.
Ne azalır ki derdim de,
Çare üçte olur sanma.
Aynı tastır aynı hamam,
Bu yaşta bir insan sevdalanırsa
Kopuyor dünyadan ve de zamandan
Hele bu sevdayı gerçek sanırsa
Şaşıyor yolundan, dinden imandan.
Var ise, yok ise hep kurgu hayal
Çamurdan yüreğin kirli terleri
Sızdığı bedende leke bırakır
Yoksul mekân tutsa zorlu yerleri
Tuttuğunu söke söke bırakır.
Kara bulut çökse nurlu günlere
Paylaşmak varken, nedir polemik,
İftira, çamur ve daha neler?
Gittikçede artıyor trafik,
Dedi kodu, itham bahaneler.
Sen güzel yazdın, sen güzel dedin,
Bu dünyada yaşam bir kez,
İkincisi verilmedi.
Geri dönmez gider herkez,
Gidip gelen görülmedi.
Can taşınır emanettir,
Bir uykuluk yer bulsaydım,
Ben gözlerimi kapardım.
Rüyaların ülkesinde,
Kalmış olsam ne yapardım?
Belki benim hayallerim,
Asırlar geçsede, devrilse yıllar,
Ölüm oranı bir, kişi başına
Felek devran etse bitsede yollar,
Ölümde oran bir, kişi başına.
Uzaya varılsa, çağlar atlansa
Muzır dünyalığın bulmuş yolunu,
Soyar Allah diye, üzülmez zerre.
Avutup kandırır Allah kulunu,
Maksadını saklar sezilmez zerre.
İlmi fenni sevmez hikayet işi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!