Yaşamın zevki, tadı kalmadı,
Saldırdı evhamlar, daldı ruhuma.
Geçen zaman zaten zevkli olmadı,
Biten ömür tanık oldu ahıma.
İşin hengamesi, çabası derken,
Toplumun dertleri varken çevremde,
Benim de derdim var, nasıl diyeyim?
Deneyim yaşadım her bir evremde,
Gerçeği bırakıp hak mı yiyeyim?
Umut etmesek mi? Alıp vermeden,
Nereden nereye geldiğine bak,
Bu garip yolculuk, nasıl bitecek?
Bilinmez biranda öldüğüne bak,
Sönmüş ocakta mı duman tütecek?
Kosoca havuza doldurup hata,
Ta başından beri aynı safahat
Hep muhtaç ruhumuz, temize bizim.
Hoşlanıp günahtan yaşarız rahat,
Ama vebâl varmış; nemize bizim?
Her daim tevbede, fakat kararsız
Zoru başarmaya sabır gerekir,
Bilgisi, çabası katkı sağlarken.
Tenbel ve uyuşuk çabuk bırakır,
Kaçan fırsatları çözüp bağlarken.
Öğrenip, düşünüp araştırın ca,
Büyük şirketler de işçi hakkını
Sömürme tadını onlarda almış.
Görünüşte korur işin şeklini
Kanunlar nizamlar rafllarda kalmış.
Yıpratıcı yoğun işlerin hacmi
Herkes bir yerlerden almış ilhamı
Akıl, akılların düşmanı olmuş.
Son''u düşünenin artmış evhamı
Kimi amacının pişmanı olmuş.
Ben akilim deyu afra tafralar,
Ey benim sevdamın sahibi güzel
Sitemin aşkımdan hüzün istedi
Kalbte yerin varken hemi de özel
Aşkın kalbi terk''e izin istedi
Neden? Sevmelerin vefası zayıf
Bizim ruhumuzun kotası doldu
Bedenin yükünde eksik olmadı
Nefse uymak işin hatası oldu
Bu hata nasıldı? Aklım almadı.
Herşey aleminde zamanı yaşar
Bana hayal olan refah düzeyi,
Senin için günlük, sıradan iştir.
Nice kazınsa da silmez yüzeyi,
Zımpara dişini hemen değiştir.
Yıllar geçti artık sabrım kalmadı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!