Hüseyin Celep Şiirleri - Şair Hüseyin Celep

Hayat,çocukluk ve gençlik demektir
Sarraf bilir,hangisi altının hası
Mahzun yıllar,olsa da bir,olmasa da bir
Maziyi yaşatmaktır,gençlikten sonrası

Kayar gider ömür,yılların ellerinden

Herkes bir can taşır, bir can içinde
Sen kaç can taşırsın, beden içinde
Aşina olduğun, bin can içinde
Anladım en sonda sıralıyım can

Çürütmüş beni, şeref kavgası.
Alçakların, ben miyim hocası?

Bırak, yaşasınlar rezaleti.
Kendine ettiğin, artık yetti.

Her şey iyi, cevher sende bilirsin,
Gidiş berbat, kusur bende bilirsin.
Sen seni ne sanır, nesepsiz sersem?
Sen âlemi sana, bende bilirsin.
. . ___.
(bende:köle)

Ben bir köy çocuğuydum
Şehirlere yıldızlardan uzak
Gökyüzü seyri en lüks oyunum
Ve geçerse çoook yükseklerden bir uçak
Bağırırdık, hep bir ağızdan:
“Tiyareeeeee ışıklarıyn yak! ”

Hey oğul,
Bende yoktu bu hal,
Sen parayı ciddiye al.

Dünya pek darmış,
Üstünde iki tür insan varmış:

ayrılık boynumda zalim kemendin
neden uzaklaşıp da gittin benden
yıldız gibi kaydın sanki gizlendin
sonsuzlukta sönüp kayboldun gözden

daha dün şurada yanı başımda

Hayat bu.
Her şey var:
Kah sevinçler,
Kah acılar.

Bazen acı koynumuzda,

Hayat bu:İlkbahar,yaz,sonbahar,kış
Biraz iniş,biraz düz,biraz yokuş
En sonunda aynı yeredir çıkış
Ya bugün olacak,ya bir başka gün

Ankara/2015

Derdimi, söylesem dağlara,
Dağlar ağlar, ağaçlar ağlar.
Yaşlı gözlerle, bakıp uzaklara,
Kirpikler ağlar, yaşlar ağlar.

Kimle dertleşsem, kime sorsam?