Tutuşacak ayrı düşen eller
Birbirine bakacak bir çift göz
Duyulmayacak tek bir fısıltı
Tek bir söz konuşulmayacak
Utanacak
Bir bütünü ikiye bölen diller
Gün gelir
Sanat çığrından çıkar
Kendinin inkarcısı olur
Haykırır ben, ben değilim diye
Yalanlayıp dursun sanatçılar
Onlarda yalancıdırlar artık
Gelmeyeceğini bile bile
Yinede bekledim
Gelmen ümidiyle değil
Gelipte bulamaman korkusuyla
Aşkının ateşiyle yandım
Sana verdim külümü
Yüreğinin sesini dinle
İster savur, ister yak
Senin güzelliğine taptım
Dün gece gördüm onu
Karşı caddeden yürüyordu
Işığı olmayan karanlık yolda
Siyahlara bürünmüş üstelik
Zar zor yürüyüşünden tanıdım onu
Gidecek yeri yok gibiydi
Kendi erdemimden oldum
Erdemsizler dünyasında
Birşeyler verirken birilerine
Biryerlerim hep eksik kaldı
Sabah akşam söylüyorum artık
Özgürlük türküsünü
Mırıldanıyorum bazen
Dudaklarımda ıslıkla
Halk aç
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!