Hangi duygudasın bilmiyorum,
Hangi hayatta?
Hayatın hangi renginde?
Kalbin atıyor bir coğrafyada,
Dünya'nın bir yerinde.
Kendi rıhtımında,
Farklı vapurlara binen,
Bir kaç yolcuydum,
Tekrar aynı bedende
Bütünleşen.
Yanık tütsüler de kutsadım seni.
Derin ve inançlı kokular da
Çektim içime.
Yüreğim değil ama vücudum
Sen kokuyor hala...
Umut tutunmaktır,
Tutunabilmektir zamanın paçasına.
Kavrayabilmektir an'ı
Ve yaşayabilecek yeni an'lar,
Hayal edebilmektir.
Umut,
Her insanın kendi dünyası ile
Evliliğidir.
Ve,
Her gün doğan yeni çocuklara rağmen,
Yeni çocukların
Umut,
İnsanın her gün
Uyanık iken gördüğü
Rüyadır.
Hiç uyanmak istemediği
Ve
Gün,
Yarına döner elbet,
Ama, gece devam ediyor,
Uyumadıkça
Nefes almaya içimde...
Yaşarken gördüğüm bir düş gibiydin,
Seninle yaşadığım hiçbir şey, gerçek olmadı.
Çünkü ben sana,
Hep yalan söyledim.
Üşüyorum,
Unutulmaya yüz tutmuş,
Bir çok anı gibi.
Korkuyorum,
Hayatları altüst olmuş,
Yalnızlık,
Tek başına kalmak değilmiş.
Kendinle,
Başbaşa kalmakmış...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!