Beynimi kemiren düşünceler
Kirli bir ırmakta,
Denize kavuşmayı bekliyor
Bedenim yorgun
İstemek istemeyen bir zavallı
Toprağa hasret
Platonik başladım aşka
Sevdim uzaktan uzağa
Atomik bedenim hazır değildi
Hayal kurdum yıllarca
Hormonal patlamalara maruz kaldım
Hayat bir engebe, ruhum dertlere gebe
Nerede o kurduğum umutlardan kule?
Hiç birşey yok bana kalan
Umutlarım nerede?
Nerede o gördüğüm güzel düşler?
Bir merdiven uzattım insanlara
Çıksınlar diye yukarılara
Belki o zaman görebilirler
Gerçek dünyayı,
Bakınca aşağılara.
Dilene dilene
Kalmadı avuç açacak yüz
Ne Tanrıya
Ne de sana
Dönüp bir bak aynaya
Sendeki beni göreceksin
Bende olupta
Sana ait olanları
(tatminsizlik, bilgiçlik, hiçlik....)
Sana iade ettim
Bende olupta
Ne olsam da
Kabuğumdan çıkıp
Nasıl başkalaşsam da
Sana yazgılansa yazgım
Tanrının gücü üzre
Yağmurlu sabahlarda
Salyangoz toplardım
Salyangozları satıp
Misket alırdım
Sonra da
Dön devran
Dönmeye devam et
Hep kavgaların
Hep savaşların
Sevda yönüne dön desem
Hayatı tanıdık, sevdik
Hayat denizinde boğulmayı
Kabullenmedik hiç bir zaman
Kendimize göre bir sandal yaptık
Karadan kıyıdan uzak
Küçük bir sandal
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!