ne diye tabir edilir ki bilinmez
dilime dolandığı kadar yüreğime dolanmış adı
ne ara araladı gönül kapımı
hiç haberim olmadı...
aşk sonsuzluğa özlem duymak gibiydi
Oyuncak oldu yürekler,
Zaman denen çocuğun ellerinde...
Değer miydi sanki bunca boş geçen vakte?
Neydi bizi böyle ardı sıra sorgusuz sualsiz sürükleyen?
Bilinen son değil miydi sanki,
Herkes gibi bizi de bekleyen.......
Sessizce avuçlarıma topladığım bahar çiçeklerini,
Savuruyorum güneşin kavurduğu çorak topraklara.
Zihnimde yoğunlaşan düşünceler misali,
Yelken açtım kendimden çok uzaklara...
Lacivertimsi sonsuzluğa kanat çırpıyorum,
Asi bir çocuğum,
Maviye tutkun,
Bir o kadar çığlık çığlığa,
Bir o kadar suskun...
Bir mum gibi eriyorum pervasızca,
Ağlayan kelimelere tutuna tutuna
yolunu arayan
Meczup bir divane gibi
Yabancılaşırken kendine,
Eski bir fotoğraf karesinde
Ya da nostaljik bir nağmede
Medcezirler yaşıyor yürek meskenim,
Yaklaşma kıyılarıma..
Almaz artık seni bu liman,
Almaz koynuna....
Düşler kurarsın hayata dair
Hangi düşler hayat kitabını yazar
Düşlerince yol alsan, olursun sefil,
Hayat dediğin düşlerini bozar…
Büyüdükçe küçülür dünyan
Ne için yaşıyoruz ki bütün bunları?
Hangi kapıya götürür bizi yürüdüğümüz yollar?
Ya da hangi uçurumun kenarında kırılır kim bilir
Çelik niyetine tutunduğumuz
KURU DALLAR...........
Sözler bitti bu akşam,
Söylenecek söz kalmadı.
Mecalsiz yüreğim gibi
Mecalsiz kelimeler....
Varmak istediğim bir sığınak
Ya da kapılmak istedğim bir fırtına,
Yürek yangını nedir bilir misin yürek yangını?
Köz köz olur batar yüreğinin en taze yerine alevler...
Acımasına acırsın ama
Bağıramazsın avazın çıktığı kadar.
Yağmurlarla ıslatıp söndüremezsin bu yangını,
Hiçbir yağmurun gücü yetmez buna.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!