Hoşçakal sevdiğim Şiiri - Turcan Durmuş

Affet beni,
Üzgünüm yapamıyorum,
başaramıyorum...
Ne yazıkki, seni unutmak için uyandığım her günü ,
seni hala deliler gibi severek bitiriyorum.
yokluğuna alışamıyorum,
senli kurduğum düşlerim ve hayallerim engel oluyor bana
şiirlerim hala seni anlatıyor,
kalemim hala seni yazıyor..
Denemediğimi düşünme ne olur.
Bana inanmdığını biliyorum ama
uzun zamandır o kadar çok çabalıyor ve o kadar çok şey yapıyorum'ki anlatsam inanmazsın..
Gözümü açtığım her gün yokuğunla yüzleşip , bir türlü içimden söküp atamadığım sevginle savaşmaktan öyle çok yoruldumki...
Beni dünyanın en mutlu insanı yapan sevgin şimdilerde en büyük korkum oldu ..
ve sen benim için bir hayalsin artık,
bir hayalden ibaretsin,
Ve Bir hayali öldürmek ...
Bir gerçeği öldürmekten daha zordur derler, Ben Seni içimde öldüreli çok oluyor olmasına ama işte şu hayalin yokmu, onu öldürmeyi Bir türlü başaramıyorum...

bu ev,
bu oda
Hatta bu şehir  dar geliyor,
Sığamıyorum hiç bir yere...
Yokluğun ve özlemin  üzerime yıkılıyor,
Kalkamıyorum,çıkamıyorum yokluğunun enkazının altından.
Özlemin  nefes aldırmıyor,
Eziliyorum senli hayallerimin olduğu yıkıntının altında..
Derman yok dizlerimde silkelenip kalkmaya,
Cesaretim yok tekrar gururumu incitmeye...

Ben senden önce sadece yaşadığımı sanıyormuşum...
sen hayatıma girdiğinde nefes almaya başlamıştım...
sen hayatıma girdiğinde yeşerip çiçek açmıştı yüreğim, bahar gelmişti topraklarıma...
şimdi ise mevsimi bile belli olmayan ,
her geçen gün yokluğunu biraz daha büyüten,
göz yaşlarımla suladığım,
verimsiz bir toprak gibi,
kimsenin uğramadığı virane bir şehir gibi.

Şimdi sen diyorsun ki bana
unut beni...
söylesene sence bu mümkünmü?
keşke olsaydı ..
İnan bana ne seni ne'de kendimi bu kadar zor durumlara sokmazdım.
Sen Zaten öyle bir son nokta koydunki bu aşka
artık ne yapsamda anlamısız ve gereksiz...
Yüzüme bir tokat gibi vurdun
beni sevmiyor olman gerçeğini...
dilinden bana olan nefretini duyunca ,
yitirdi herşey anlamını ve gekliliğini...

bütün bunların olması sana ne kazandırdı.
mesela;
Dahamı mutlu uyanıyorsun benim olmadığım sabahlara,
Beni gördüğünde yüzünde oluşan tebessüm olmayınca ,
Beni görünce içindeki o gülümseme hissi olmayınca hayat dahamı yaşanılır geliyor sana..

Ne sen Ne'de ben böyle bir hayatı yaşamak zorunda değildik,ama bunun böyle olmasını sen istedin.

Ben sana bu kadar nasıl bağlandım bilmiyorum….
Bildiğim birtek şey var;
Ben seni çok sevdim...
Ben seni,
Senin hayatında olan herkesten bile daha çok sevdim...
Ben bu hayatta en çok sana inandım,
en çok sana güvendim ...
Ve ben herşeyimi sende bıraktım...
Hayatımda Bir sen vardın,
şimdi ise sadece senden sonrası var...
Kader işte....
cesaretini toplayıp;
" ÖZLEDİM "
Diyemediğine,
Hislerini uyuşturup;
" HOŞÇAKAL "
Diyorsun....
hoşça kal sevdiğim, hoşçakal.....