Hirka Şiiri - Mehmet Bildir

Bir gün kadın bir adama,
Çıkar şu efkar kokan hırkanı üzerinden,
Diye bir cümle kurdu bakışlarını kaçırarak,

Ve adam dedi ki,
Bu hoyrat meltemde hirkalarimi,cikardigimda gözlerimin ciplakligini goreceksin,
Yilarca içinde beklettigim gözyaşlarını hisedeceksin,
Gozbebegimde kör ateslerin çığlıklarına şahit olacaksin,
Sol omuzlarında beni hayata zindan eden ihanetleri,
Sırtımda izleri duran hancerleri,
Ben beraklasirsam benlikten çıkar kaybolurum sözlerini ilistirdi kadının yüreğine,

Kadın seslendi,
Azıcık çıkar o zaman sonra yine giyersin hirkani,

Adam hifce eyilip,
Kimsenin duymadığı,kimsenin görmediğini neden görüyorsun,

Kadın bir tebesumle dudakalrindaki cümleyi kurmuştu bile,
Cunki ben maviyim,

Genç adam gözlerini kaçırarak yine sordu,
Renksiz birine renk mi ol diyorsun,

Kadın evet dedikten sonra,dönüp ben hiç kimse değilim,
Her cumleni dikatle okuyorum,her kelimeni anlıyorum,

Genç adam,
Benim normal dediğim her cümlenin benim.icin bir ağırlığı var,

Kadın evet dedi,

Adam biliyormusun ben bazen kaciyorum senden,

Kadın farkindayim,
Sonra dayanamayıp geri bana geliyorsun anlatmak istiyorsun içindeki biriktirdiğin tüm kırgınlıklarıni,

Genç adam bir girginligini daha ifade etmeye hazirdi,
Farzetki ben bir albatrostum okyanusları aştım niçin,neden
Okyanus mu güzeldi yoksa okyanusun sonundaki mi guzel,
Yoksa gökyüzünün okyanusa verdiği güzellik mi guzel,

Kadın biraz sustuktan bir kaç dakika sonra iç çekerek,
Gözlerini kapatıp okyanusa atlamadan bunların cevaplarını bulamazsin,

Genç adam gülerek,
Ben zaten okyanusta yasiyorum,
Gördüklerim,duyduklarım ve hissettiklerim,
Hiç bir zaman cevabıni bulamayıp anlatamadiklarim,
Anlatipta susamadiklatim,
Susup düşündürdüklerim,
Hepsi sitemsiz bir bekleyişteki bir avuç tozdan ibaret kaygilarim,
Ve adam yine seslenir kadına,
Benim normalim bile normal değilken,
Gerçekliğin nekadar gerçek olacak,

Kadın kahkaha atarak,
Boşuna deli dediğinde aynayami bakıyorsun demiyorum,

Ve genç adam sohpeti bitirmeden şunları söylemek istedi,
Bir kişi çok eskiden şu kelimeyi dile getirmişti,
Kimi yürüyen afettir,
Kimisi afetin içindeki kivilcimdir,
Diyerek bir gecenin daha sonuna gelmisti,

Mehmet bildir
25.01.2025