Bir varsın, bir yoksun...
Oyun gibisin sanki,
Bazen sıcacık bir gülümseme,
Gizem kimi zaman,
Çözmesi mümkün olmayan kördüğüm,
Karakışta yaz sıcağı gibi...
Belki inanmayacaksın, ama
Vuruldum ilk bakışta.
Gezdim dolaştım, seyyah oldum da,
Senden güzeli yok bu dünyada.
Çünkü ben, seni sevdim, bir tek seni!
Türk evladı, dön de bir bak nesline,
Kimsin, nesin, hele bir sor kendine,
Daha dün dün, zalim yedi düvele,
Ders verip de kovan, sen değil miydin?
Sen ulusun, gafil seni bilemez.
Taksim’de bir akşamüstü,
İnsanlar geçiyor önümden.
Hepsinde bir telaş,
Nereye koşuyorlar bilmem,
Kimi aşağı, kimi yukarı.
Derinden bakıyorum yüzlerine
Tamirci tadı bu kelimeler,
Kirin pasın içinden gelirler.
Yağlı nasır tutmuş eller,
Alın terinin ta kendisi.
Evine bir lokma ekmeği,
En helalinden götürme zevki,
Ağla oğlum ağla çekinmeden.
Ağla kızım ağla, geldiği gibi içinden.
Gülmek kadar, ağlamak da var hayatta,
Sevince, kedere, kadere...
İnsan oğlusun sen,
Bırak aksın göz yaşın.
Yıllar sonra rastladım, kalbimin yangınına.
Menekşe gözleri ruhumu okşadı bir daha
Dökülsün nağmeler gonca dudağından çoşkuyla
Son vereyim seni sensiz yaşadığım rüyaya.
Bırak saçlarını rüzgara,
Mutlu, umutlu yarınlara koşmak isteriz.
Haberler dökülür önümüze, güleriz, ağlarız.
Bu günler de gülmek haram sanki yüzümüze, gözümüze...
Boğazlarımız düğümlendi, nefesler sessiz...
Acaba hangisi insanı daha çok acıtır?
Ani kayıplar mı?
Aştım engelleri, yıktım dağları,
Dize getirdim en coşkun dalgaları,
Okşayamayınca yarin ipeksi saçlarını,
Bir yanım eksik kaldı, anne...
Ne oldu bilemedim, toydum,
Daha dün gibi seninle vedalaşmamız.
Özleminle bir yıl daha geçmiş, habersiz.
Bir gün hak vaki olacak elbette,
O gün yine kucağında toplanacağız...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!