Bir gün gidiyordular,gençler kıra içmeye,
Uğramıştı yolları,Şeyh Hasan Sezaiye,
Hasan Sezayi sordu-Evlat böyle nereye?
Yolunuz açık olsun,ne var sizin heybede?
Server Baba bir veli,yaşıyor İstanbul’da,
Yaşadığı günlerde, Maliye zor durumda,
Padişah onu duyar,ünü varır saraya,
Haber yollar Padişah,buyursunlar buraya.
Ağardı saçlarım döndü beyaza,
Yaz gününde günüm döndü ayaza,
Adım çıktı artık beş parasıza,
Hep geçti yıllarım acıyla benim.
Koştun vatan diye,uzak yerlere,
Akıttın kanını,aziz millete,
Demedin memleket,uzaktır diye,
Akıttın kanını,şehit Mehmedim.
Selam olsun bizden güzel beldeye,
Ümmetin yoldadır sana geliyor,
Ne güzel şehirdir Mekke Medine,
Oradan bizlere selam geliyor.
Babası Abdullah anne Amine,
Abdulmuttalip derler dedesine,
Beş yaşına kadar baktı Halime,
Salat selam olsun ol Sevgiliye.
Nasıl şimdi mesut mutlu oldun mu,
Yoluna dünyayı serdim doydun mu,
Avare eyledin bu garip kulu,
Bakarsam yüzüne sana ne deyim.
Millet için nöbet tutar gaziler,
Ayağı bacağı kopmuş gaziler,
Şimdi hastanede durmaz iniler,
Devlete millete dua ederler.
Patlatır mayını yanar askerler,
Vatan için nöbet tutar askerim,
Bedeldir dünyaya tek bir neferim,
Adını Peygamber koydu Mehmedim,
Bir tane dünyada benim Mehmedim.
Sen varken vatana düşman giremez,
Her gün içer şarabı,korkmadan Allahımdan,
Olmuş beynamaz adı,bellidir suratından,
Dayanmış yaşı kırka,içer şarap durmadan,
Bırak kardeş şarabı,henüz yol yakın iken.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!