Hidayet Doğan Osmanoğlu Şiirleri - Şair ...

Hidayet Doğan Osmanoğlu

Hapishaneye sen hele düşte gör,
Ne gelenin olur nede gidenin,
Kulağın duymaz gözlerin olur kör,
Ne soranın olur nede duyanın.

Kapıdan içeri adım atta gör,

Devamını Oku
Hidayet Doğan Osmanoğlu

Ümmü Haram annemiz,Resulullah teyzesi,
Resulullahı gelir,çok ziyaret ederdi,
Tarardı saçlarını,yemek yedirirdi Ona,
Resul birgün uyudu,gülerek uyandı da.


Devamını Oku
Hidayet Doğan Osmanoğlu

Peygamber koydu adını,
Hz.Ali Allahın kulu,
Haşimidir onun soyu,
Hz.Ali Allahın kulu.


Devamını Oku
Hidayet Doğan Osmanoğlu

İlim şehrinin kapısı,
Velayetin O’dur şahı,
Şah-ı merdandır lakabı,
Hz.Ali Resul damadı.


Devamını Oku
Hidayet Doğan Osmanoğlu

Oturuyordu Hz.Davut,
Bir ara gördü bir kurt,
Hemen içinden geçirdi,
Hakkın muradı ne dedi.


Devamını Oku
Hidayet Doğan Osmanoğlu


Bütün sırlar bilinecek,
Günahların görülecek,
Lime lime edilecek,
Yanacaksın narında sen.

Devamını Oku
Hidayet Doğan Osmanoğlu

Geçti ömrüm boş işlerle,
Amelim az hep nafile,
Yaşım geldi bak elliye,
Geçen ömre ben yanarım.


Devamını Oku
Hidayet Doğan Osmanoğlu

Her sabah yeniden, kurulur dünya,
Seherde açılır,eller Mevlaya,
Rızıklar edilir,taksim sabahta
Kimine bir damla, kimine derya.


Devamını Oku
Hidayet Doğan Osmanoğlu

Bir acayip dünyadır kimi güler kim ağlar,
Fakir zengin karışık aşılmaz burda dağlar.
Bir acayip dünyadır zengin fakirden besli,
Müslüman fakir burda,zengin yahudi nesli.


Devamını Oku
Hidayet Doğan Osmanoğlu

Bu dünya yalandır kimseye kalmaz,
Her gelen sonunda bırakıp gider,
İnsanlar uykuda farkına varmaz,
Aldanıp dünyaya boyanır gider.


Devamını Oku