Koştun vatan diye,uzak yerlere,
Akıttın kanını,aziz millete,
Demedin memleket,uzaktır diye,
Akıttın kanını,şehit Mehmedim.
Mehmedim yakılmış,kınan başına,
Ağlıyor tüm kızlar,yayla yolunda,
Anan kurban etmiş,seni vatana,
Al bayrağa kurban,olmuş Mehmedim.
Bu yıl sana geleceğim,
Beytullahı göreceğim,
Zemzeminden içeceğim,
Kutlu şehir güzel Mekke.
M.Emin Tokadi,yaşarlar İstanbul'da,
Vaaz sohbet ederek,başlar halkı irşada,
Var idi o sıralar,Antep'dende bir Hoca,
Haset ederdi ona,bin bir türlü alayla.
Geldi yoksul bir adam,Ahmet bin Hadraveyh’e,
Fakirim öksüz hemde,çare göster derdime,
Getir dedi mübarek,yazıver meslekleri,
Bir torbaya koyuver sen,yapılan tüm işleri.
Yüklendiler sırtına,yürüdü soluyarak,
Su kırbası omzunda,gidiyor ağır aksak,
Karşı geldi bir adam,aldılar kırbasını,
Koşarak geldi evden,ufaktı çocukları.
Bakın hele neler de oldu,
Hepsi bozkurta selama durdu,
Ayrılık kalmadı birlik oldu,
Yakışmıyor bu hal bozkurta.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!