Çok mutluydu bir zaman,Bağdat halkı şehirde,
Geçmedi uzun sene,kıtlık geldi millete,
Yerde otlar bitmiyor,bulut görülmez gökte,
Sonunda muhtaç oldu,halkı bir tek ekmeğe.
Alimler saydılar bir bir alametleri,
Kıyamete yakın olacak bütün işleri,
Halkın,milletlerin saydı ahvalini,
Bunlar olunca,bilin ki kıyamet çok yakın.
Allahım ver sıhhatimi,
Sağlam eyle imanimi
Makbul eyle amelimi
Medet yarab şifa senden.
Hastalığı veren sensin,
Medineye uçan kuşlar,
Ona bizden selam söylen,
Ravzasına konan kuşlar,
Sevgiliye selam söylen.
Toprağa akıttın,kutsal kanını,
Hakkını helal et,bize Mehmedim.
Vermedin düşmana,Aziz vatanı,
Allah kurbansın,Canım Mehmedim.
Koştun vatan diye,uzak yerlere,
Akıttın kanını,aziz millete,
Demedin memleket,uzaktır diye,
Akıttın kanını,şehit Mehmedim.
Mehmedim yakılmış,kınan başına,
Ağlıyor tüm kızlar,yayla yolunda,
Anan kurban etmiş,seni vatana,
Al bayrağa kurban,olmuş Mehmedim.
Mescidi Aksa’m ağlar,Yahud azdı iyice,
Girdi pis ayağıyla,Kuran düştü yerlere,
Ağla öksüz mabedim,ağla dur sıra sende,
Kapalı Ayasofyam,onlarca yıldır müze.
Girdi yahudiler,Mescidi Aksaya,
Halısı çiğnenildi,tepik vurdu mihraba,
Birde hakaret etti,Kutsal Kitabıma,
Müslüman kardeşlerim,bunu sakın unutma.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!