Tek oğlu vardı yalnız,yaşıyorlardı bir köyde,
Verdi amansız maraz,ağlardı gözler çeşme,
Geçmiyordu geceler,nöbetteydi her gece,
Dua ederdi Hakka,oğlumu sen esirge.
Nezir etti Allaha,eğer bağışlar isen,
Doğar da bir çocuk ağlar sızılar,
Sunar memesini ona analar,
Vermiş merhameti Yüce Yaradan,
Verir yavrusuna sütü analar.
ANAM DERDİ Kİ YAVRUM..1
Anam derdi ki yavrum; küçük görme kimseyi,
Hemence gururlanıp,yerme dostu meclisde,
Aldandı şeytan orda,Adem topraktan dedi,
Kovdu Rabbim huzurdan,ebedi tardedildi.
Anam derdi ki yavrum; her kul varacak Hakka,
Dönüş elbet O’nadır,aman güzelce yaşa.
Hani Sultan Süleyman,hani Mimar Sinanlar?
Dünya bir hana benzer,gelen cümle konaklar.
Annen seni doğurdu,
Kokladı sevdi yoğurdu,
Dokuz ay karnına koydu,
Annenin hakkı ödenmez.
Ninni söyleyip uyuttu,
Dul bir kadın vardı,yaşar idi Bağdatta,
Altı öksüz çocuğu,vardı bir yaşlı ana,
Geçimini sağlardı,ip eğerip satardı,
Yaşlı anayla çocuk,hep eline bakardı.
Amr bin As anlatır,dönüyorduk Mekke’ye,
Topladım müşrikleri,Hendek’den dönüşümde,
Dinlerdi beni onlar,Kuvvet buldu Muhammed,
Büyüdüler iyice,putlardan gelmez himmet.
Anadolu viran,bozkırdı her yer,
Yolları tozluydu,asvalt ne gezer,
Giyerdi çarığı,askerle nefer,
Bugünlere baktım,nerden nereye.
Eskiden bizde de,hal hatır vardı,
Küçükler bayramda hatır sorardı,
Huzurevi yoktu yeni başladı,
Ana baba taçtı,reşat altındı.
Yaşlı teyzem bize verirdi yolu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!