Zatın biri oduncu,yaşar idi bir köyde,
Kulluğu yapan idi,karışmazdı kimseye,
Vardı yakında bir köy,tapar halkı ağaca,
Mededi ondan bekler,dua etmez Allaha.
Ol Can hulkuma geldiği zaman,
Azrail görünür sana ey insan,
Ruhun bedenden ayrılırken can,
Ne kadar acıdır ölüm acısı.
Hasretim senin o gülen yüzüne,
Ne olur sevgilim beni bir dinle,
Bakmıyor kimseler gelip halime,
Çıkıp da geliver nolur sevgilim.
Selvi boylarına kurban olduğum,
Niye bakmıyorsun bir gün yüzüme,
Gece gündüz varıp hatır sorduğum,
Niye sormuyorsun nasılsın diye.
Namaz kılan kullar işlemez günah,
Oruç tutan insan hepsinden salah,
Diyor ücreti bendendir Hz.Allah,
Riyasız ameldir oruç arkadaş.
Vardı Nuhun kafirle beraber olan oğlu,
Tufan olunca,Babası onu korudu,
Sarmıştı dev dalgalar,ovayla vadileri,
Seslendi Nebi baba,oğlum bekletme bizi.
Osmanlıdır ceddimiz,hepsi dinli,imanlı,
Hepsi cesur korkusuz,veli padişahlarım,
Osman Bey,Edebali,Fatih,Yavuz Kanuni,
Tümü Hak aşığıydı,merhum padişahlarım.
Yaklaşınca artık ölüm zamanın,
Cayır cayır yanar sanki her yanın,
Görmez olur etrafını gözlerin,
Duyulsa da anlaşılmaz sözlerin.
Bu dünyadan kimler geçti,
Tarlasını ekti biçti,
Evlat torun hep nasipti,
Hepsini bıraktı gitti.
Ölüm de bir nimet,biz müminlere,
Ölüm olmasaydı,benzerdi neye,
Herkes veda ediyor sevenlere,
Ölüm en güzel ibrettir bizlere.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!