Kuytu yalnızlıklarıma çekiliyorum
Ne kalp doğru söyleyen bir dost
Ne de duygularım yaren yalnızlık yollarında
Kapatıyorum ruhumda karanlık sahneleri
Çekiliyorum o masum yalnızlığıma
HERDEM
Lanetli Doğmuşum
Nereye elimi uzatsan
Elim değil kolum kuruyor
Kime yardımcı olsam
Yüküm on kat artıyor
bizim yüreklerimiz bir gecede söküldü yerlerinden
sonra tanrı katında tek yürek olduk
ve
gönül nikahımız kıyıldı
ellerimizde yüzüklerimiz olmasa bile
yürek künyelerimize adlarımız kazındı
Kırgınım ama sana değil! ..
Seni ben bilen yüreğime
Elmanın diğer yarısına
Şarkılardaki ezgiye
Nağmeye güfteye
Gözlerindeki bana
Kalemim Kırık
Kalemim kırık bu gece
Aynı gönlüm gibi yaralı
Mısralara küsmüş
İfade edemiyor duygularını
Kızgınım
Seni her düşündüğümde
Duygularıma yeniliyorum
Gözlerim dolu, dolu oluyor ama
Sana değil aslında kendime kızgınım
Kızlı Erkekli
Küçüktük oyunlar oynardık
İsimleri değişikti oyunlarımızın
Evcilik koyduk ortak dilde adını
İlkokulda yağ sattık bal sattık
KOCA ÇINAR
Herkesin bir idolü vardır hayatında
Ben seninle hayat bulmuştum
Adımı sen vermiştin bana
İlkleri seninle yaşamıştım
Yanlış anladın diye başladı sözlerine
Ne diyeceğini anlatmak yerine yolu kapadı
Bir biri ardına patladı sözler dişlerini sıkmış ağzında
Kıyıya vuran şımarık dalgalar gibi çarpıyordu
Akıl almaz güzellik kan kusuyordu
Karanlık
Karanlık artık dört bir yanım,
Etrafımda ki insanlar riyakar,
İsyanım yetersiz
Dostlar olmuş sahtekar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!