Herdem Ankara Şiirleri - Şair Herdem Ankara

ELVEDA DEMEDİM

Bir haykırışımdı yazdıklarım
Küsmek nedir bilmedim
Ben insana değer verdim
Gördüklerimi yazdım

Engel

Engel uzvun olmaması mı
Yoksa sağlıklı olup da aklı kullanmamak mı
Bir kanadım kırık deriz
Uzakta olan bir sevdiğimizi düşündüğümüzde

Gerçek

Yine yalnızlığın korkusu sardı bedenimi
Sevdiğimden eminim ama
Tanıyamıyorum kendimi
Bu ben miyim yoksa bendeki sen mi

Çırağın gözdesiydi FIRINCI

Saatlerce çalışmanın yorgunluklarıyla
Ruhunun dizginlerini serbest bırakmış
Çocuklaşmıştı BEYAZ ADAM
Şair bu ismi uygun görmüştü fırıncıya

Fazla hayatların eksik insanlarıyız
Ne bir fazla ne bir eksiktir alnımıza yazılanı yaşarız
Oysa
Hırslarımızın mahkumu evlatlarımızın kölesi olmuşuz
Bizler hayatlarımızı adamışız onların uğruna
Belli belirsiz iç çekmelerimiz de bundan

Farklı Dünyalar
Farklı bir dünyaya götürür yazdıklarım
Ben kimsesizler ülkesi derim
Sen yalnızlık koymuşsundur adını
Farklı dünyalardan bahseder her biri
Yürek kıvranmalarıdır yazılanlar hayattır

Farklı olmak dümdüz bir hayat yaşamak mı?
Yaşadığın hayatı olduğu gii yalın anlamak mı?
Bu kez değişik yaşayalım
Yarınları umutla beklemek
Ya da giden güne hayflanmak yerine
Suyu akışına bırakalım tıpkı çocukluğumuzdaki gibi

Kısa Cümleler

Artık kısa cümleler kuruyorum
Çünkü insanların tanımasını
Beni anlamasını istemiyorum

Sen kaçarken kendini düşürmüşsün
Bir de bir kaç gözü yaşlı düşünceyi
Rimeli akıyor ağdalı sözlerin
Nedendir anlamaya algılamaya çalışıyorum gidişini
Söz düğüm atıyor dar ağacında sallanan haline
Senden

Hep bir geç kalınmışlıktan bahseder yazanlar
Oysa ne geç kalınmıştır zamana
Ne de erken gelmiştir insan zamana
Geceye hüzün kokan mısralar eklerken

Sonra o vakti sorgularlar dost meclisinde