Hekim Coşkun Şiirleri - Şair Hekim Coşkun

önce ellerini özledim
ayaz gecelerde
sonra adımlarını
avuçlarımda ellerin
kulaklarımda sevgin
ıslak gündüzlerimin

Sen verdiklerini alamamış bir kentsin
Sen uygarlıklara beşik olmuş,
Ama barbarlara terk edilmiş
Yalnız bir kentsin.
Bende seni terk ettim
Çocukluğumu ve seni…

denizin kıyıya vurduğu
küçük köpüksüz bir dalgaydı
bir başıma uzaklara götüren
su sesi anne sesiydi beni uyandıran
saf ve berrak
içten ve şevkat dolu

Sen çok güzel bir çocuksun
ve bende seni çok ama çok seviyorum.
hüzün gibi uzağımda
sevgi gibi yakınımdasın.
içten nefes alışların
derin iç çekişlerin,

Bu gün seni her zamankinden çok düşündüm.
Geçenlerde bir geceydi, tüm kalabalıklar evlerine
Çekilmiş ve ben tek başıma,
Kaderine terk edilmiş bir sokak lambası
Aydınlığında bekledim.
Kendimi de düşündüm.

seni fesat
ve seni seni
tüm düşüncelerimi işgal edersin
bu da yetmiyormuş gibi çekip gidersin.
son bahar rüzgarına fısıldadığın,
tüm fesatlıklarını duydum.

Günümüz, daha doğrusu sömürü sistemine bağlı olarak AZ ve TALEP; sevgi, aşk ve her türlü birlikteliklerin şekillenmesinde ve sosyal ilişkiler de her insanı kendi iradesi dışında etkisi altına alır ve İNSAN in istemediği mecralara gitmesine sebep olur.
Kişinin tüm hümanist yanını, iyi niyet ve tüm insan olmaya çalışma çabası karşısında acımasızdır ve son kertesine kadar sömüren anlayışlar bütünü hakimdir toplumsan düzen içinde.
Şimdi önce kendini koymalısın bir başkası yerine ki zaten çoğu zaman yapıyorsun\yapıyoruz bunu. Bunu yaparken, toplumsal bir İLENME\DİLENME mekanizması devreye giriyor. Bu kez kendine lazım olmasa bile, İNSANCIKLAR bundan istifade ederek senin sömürülmeye açık durumunu kullanmaya başlarlar.
Bu gerek bilgisel, gerek ekonomik ve gerekse duygusal olsun, ha bide cinsel, bir meta gibi toplumsan İSTEM (talep) karşısında sömürülür. Sen bunun farkında olsan da, olmasan da bu böyle gelişir.

Sana gösterilen ilgi karşısında sen kendini sömürülmeye müsait durumda teslim edersin SUİSTİMAR edeceklerin anlayışına.

bugün yağmurda sen vardın
ellerin ve yüzün ıslanmış
tatlı bir üşütme tutmuştu seni.,
saçlarından süzülen damlacıkları saydım
bir,iki,üç,beş,yedi,sekiz,yüz
yüzünü yıkayan yağmurdan damlalar

sırtımız da düşman nefesi
yaşama takılı çelmeler
takke-külah bir yaşam
gecelerimiz dinamitlenmiş.
gündüzlerimiz yok gibi
yakalayamadığımız adımlarımız bize küs.

Ne demeli
kurbağaların koklaştığı bir dere kenarında
matamatiksel çözümlemeler yaptığımızı
ve sayıları bir araya toplayıp
ya da çıkardığımızda
birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi