Hayrettin Taylan Şiirleri - Şair Hayrett ...

****Modam, efendilik, mertlik, içtenlik, romantiklik, anlayış, sosyal bağlar, entelektüel duruş ve sana olan bağıl bağıllığım. Bu modanın karşı kreaksiyonlarına karşı,güzel ahlak, kadınsal ışıltın ve duruşun, içten bağlanışın, güzelliğini tümleyen tavırların, kariyerli duruşman ve temellerimizin duruşmasında asilliğin, aslılığını artıran içsel giyinişindi.
-Üst benliğimi güzel huylarınla giyindirdin.Şimdi güzel yarınların şık iki seveniyiz.


****Duvardaki asılı "diploma gibi yüreğimin duvarına asılısın.Asilliğimi tümleyen kariyer değildir.Temellerimin duruşmasındaki asil öğelerdir.Adamlığın markası, referansı, diploması, şubesi olmaz. Adam olmak için de kariyer, zenginlik, gibi yanıltıcı temeller yetmez.
-Adamlığın mayasında temellerin duruşmasını tümleyen insani, insanüstü içsel, sosyal, biliçsel öğeler gerek.

kimsesiz bir gitmenin kalakalmasında son kez baktım
en derin yaradan akan ulvi bir hissin bulutu gözyaşlarıma refik
beklemenin definesinde belki dönmenin dünyası dönderir güneş halini
bugün kapkaranlık....
seni görmenin aydınlığından sonra ay da güneş de battı
gayrı tutulma tavında değil ehil ve de sefil zahirim

ters yüz edilmiş yüzünün yansık sevisiyim
dert yüz kalmış,kalakalışın tanıdık kavıyım
önceleri yakıyorum, bağrın yanmasın diye
sonraların külünde kul oluyor cemalin
şimdilerin mavisiyim solumda başlar aşkın sonsuzluğu

Gizli sevdalar emişir tutku sütünden
Burçlarımda gizil bir bebek büyür onunla
Sana yoğurduğum sevda ekmeğinde
Yaralı bir ben doyar sevmelere

bütün imkansızlara giyotin biliyorum

Vuslatın tanından şûle düşer gönlüme.Sensizliğin perileri beslenir, perişanlığımdan.
*Ağlak gezgin olur yüreğinin kozmik kentlerine gelirim.Oralılığı olasıl düşlere taşırım.Hiç gidilmemiş, hiç görülmemiş, uğruna çok şey yazılmamış; ama dünyanın en güzel yeri gibi imkansız bir yer ya da yar gibisin.Ağlak gezgin olarak geziniyorum bir gün ömren rastlantısalın sonsuzluğunda karşılaşıyoruz.

-Vuslat şarabını içtiğimden kendimde değilim.Elimi tutan Leyla mı Şirin mi Aslı mı Juliet mi yoksa sen misin bilmiyorum.Bütün büyük aşkların eşkalini görüyorum vuslatın berduşuyken.

Ferhat oldum nazarında delindi dağlar. Sonrasında damlaların, dağdan, çağdan, ağdan, gönül bağdan akan bir nehirdi.

…Yorulmuş, bahtı boyanmış, iç g’özü kapatılmış bir aşk kelebeğinin
kanatları uçurdu sensizliğimi. Bilinmezliği güneşi doğmadı. Yalnızlığın değdiği gölgeli amaçlarda yürüdüm. Bir içsel buluşmanın bulmacasını çözüyordu içindeki çocuk.
-Kaybeden bir daha kaybetmezliğe mukim oluyordu içinin atasözleri. Havva’nın ısırıp attığı elma gibiydi keşkelerin.
İnanmaya meyilli tatlardaydın.
-Kimi kaybederken kazanır, kimisi kaybederken de kaybeder.Bedelsizlik yok bu yaşanırlığın.
*Birisinin bir’isi olacaksın aşk ocağının başında.Hislerini kapatacak sislerim, sessiz kalışlarının senfonisinde acılarımı çalacak gerçekler.

-Sezen Aksu ,Aşka Terapiler 23

“Ben sende tutuklu kaldım
Kendi hayatımdan çaldım
Yedi cihan dolandım
Bana mısın demiyor”

” sen benim olmadığın sürece bu cümlenin ilk kelimesi anlamsız”

Kendi hatalarımın okyanuslarına yüzme bilmeden dalan bir dalgıcım Anlatılmaz anların dalgalarını yüreğimin incelenmemiş kuytularına taşıyorum ki seni ve sensizliği paklasın her hissim.
Yaşanmışlıktan aşınmış gelmelere bezirgan gidişler üreten hallerinin “den” halinde değerin doğruları durmadan eksiler üretiyor.Yerelleşen bir Sibirya esintisi yalnızlığımın sahiline senli penguenler getiriyor.
Sensiz her yanım kutup olmuş meğer,acıların penguenleri oynar buzul yaralarımla.Bir kutup ayısı,ayın dolunay haline sana dolanışımı resmetmiş. Gel de artmasın buzulluğum. Küresel ısınmanın sevi ikliminde güzeller iklimimi değiştirmeye başladı. Nemli gözlerin,sensiz kurak sevdamı kurtaramayacak gül bayramlarının gülü. Dedim ya güzellerin sevgi iklimindeyim, birisi çok yakında beni yaza taşıyacak. Cemrelerim bitti gelmedin. Çiçek açan özlemlerim açıldı gelmedin, hazandan azan senli kazanımlar yemyeşilliğe büründü,sen gelmedin. Gelmeler geldi,elde etmeler geldi,imkansızlığın tümleri tümlenip, bütünleşip geldi bir sen gelmedin.
Paylaşmak ve akışmak için açılan bu yelkensiz gemide ben yaralı bir kaptandım,pusulasız sensizliğin denizine doğru rotam,elimde bir not…

-Damlanın sızısı saz olmuşsa sözlerime sensizliği nasıl yaşadığımı anlaman gerek.

Islanmayı bilmeyen gözlerimi peri açılmaz oldu. Kurumuş yaram gibi, yüzümde kuruyan gözden ırakların var. Islanmışlığıma alışan uslanmışlığım var. Sen kaç damla aktıysan ben o kadar içten vicdanen eridim, ağladım, zırladım, biledim bahtımı.

Yağmuru ağlatan damlalarındı. İkiniz ağlarken söyle beni hangi dağ bağrına alır ki? Setlerimi yıkan bu akışlara nasıl dayanır ki yüreğim

Muhtaç Olduğum En son aşkta…

Hayrettin Taylan


paylaşım faylarında en büyük günahlara senle yazılmak