Ocak, başladı güzelliklerle
Şubat, gönül verdi vaktinde
Mart, hasret getirdi günlere
Nisan, şakaya vurdu vakitleri
Mayısta aralandı yollar
Korkuyla bakmak herkese
Hayatı kabus gibi görmek
Beynin zindanlarına esir düştüm
Düşmeden uçmak isterim
Kaçınılmaz sona yaklaşırken
Aşk insana,
Boş bile toplatır
Ne masada bi toz kalır
Ne de kalpte bi ışıltı.
Her yanımda sen olsan
Dakikalar ilerliyor
Acılarıda götürüyor
Yenisi gelene kadar
Geçmiş sadece sürükleniyor
Geleceğine tepki bugün
Dalmış bakışlar, bir haber bekler
Karşıdan
Tatlı gülüşler, umut yaratır
Aniden
Bir ses, seni hatırlatır
Gece vaktinde
Bir gün
Yağmurlu, soğuk
Ve ıssız,
Yollar karanlık,
Nasıl yürürüm yolda bilmem
Bu hayatta her şey sebep-sonuç ilişkisi üzerine kurulu
Sen bu hayatta hem sebepsin hem de sonuç
Hani diyorsun ya. "İnsanlar mutlu oldukça, bende mutlu olurum." Sen mutlu olamazsan, nasıl mutlu edersin
Veyahut insanlar seni düşünür mü sanarsın
Sen umurlarında mısın sanarsın
Solunda seni anlamak istemeyen amcalar,
Sağında ise anlamaktan kaçan gençler,
Bir taraf sağır,
Öbür taraf ise beyinsiz.
Masa etrafında dört tabure,
Yalnızlığın yerini ne mi doldurur?
Sana seni hatırlatan arkadaşlar,
Gördüğünde neden var olduğunu
Tekrar tekrar hatırlatan arkadaşlar.
Toprak sana, günü geldiğinde,
Bitkinlik, çürümüş bedenimde,
Derin bir darbe,
Ben yaşamak için direnirken,
Önümde barikattan insanlar,
Yıkmaya gücüm yokken,
Çaresizlikle savaşıyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!