Hayat Çizgisi Şiiri - Halil Kumcu

Daralır yollar günden güne,
Hayatı Nuh ömrü mü sanırsın?
Kızartır yaşlar yüreği bir bir,
Dipsiz kuyulara mı aldanırsın?

Hatıralar süzülür gözlerden,
Çaresiz kalır birbirine geçen bakışlar,
Acının karanlığı kıpırdar içten içe,
Dudaklardan dökülür damlar.

Zamanla huzursuzluk vicdanı yakar,
Görünenin altında kor ateşler gizler,
Çizgiler derinleşir yürekte anbean,
Denizin dibinde değirmendir kader.

Keşke dersin bazen, keşke,
Bir fırtına kopsa titreyen dudaklarda,
Düş kokan geceler fısıldasa acıyla,
Kaybolsa dondurucu günün ayazında.

Bakışlar parçalansa, tuz buz olsa,
Biter belki bu iç dünyama yolculuk,
Düşünce sillesine ateş düşse,
Siler izleri kör kuyulardaki boşluk.

Ölüm işte, bir adım ötesi,
Hiç umulmadık anda gelir,
Yaprak üzerindeki çiğ damlası,
Hayat çizgisinin ta kendisidir.